Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ!!!

O καιρός περνάει, τα χρόνια περνάνε, οι συνθήκες αλλάζουν. Και αφού εδώ πέρα έχουμε πιάσει αράχνες, ίσως είναι καλύτερα να μετακομίσουμε. Όχι γιατί μετάνιωσα για κάτι, αλλά επειδή δεν θέλω να χαλάσω τίποτα από τα παλιά. Συντόμως λοιπόν, σκοπεύω να βρίσκομαι εδώ:

Τρίτη 30 Απριλίου 2013

"Ναι, αλλά για τη Μαρφίν δεν λέτε κάτι" (ή αλλιώς, Σύγχρονες Εργασιακές Νεοφιλελέυθερες Σχέσεις).

(το ενημέρωσα με συνδέσμους προς το κείμενο στο Indymedia και στο πόρισμα)

Όταν σκοτώθηκαν οι άνθρωποι στη Μαρφίν, ήμουν συγκλονισμένος.
Συγκλονισμένος, γιατί αυτό έγινε σε πλαίσια μια πορείας διαμαρτυρίας, μια οργισμένης πορείας για προάσπιση δικαιωμάτων και ελευθεριών που τότε είχαν μόλις αρχίσει να κόβονται τόσο βίαια και απότομα. Γιατί οι 3 σκοτωμένοι (δεν χρησιμοποιώ το "δολοφονημένοι" γιατί δεν θέλω να πιστεύω ότι υπήρχε δόλος, και μόνο για αυτό) ήταν εργαζόμενοι και το ότι εργάζονταν εκείνοι την ημέρα δεν τους κάνει σε τίποτα "πουλημένους" "ταξικά μη συνειδητοποιημένους" και άλλες παπαριές που ακούστηκαν από διάφορους βλαμμένους. Γιατί ξέρω, όλοι ξέρουμε, την τρομοκρατία που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα, πόσο το "κατοχυρωμένο συνταγματικά δικαίωμα στην απεργία" είναι κενό γράμμα.
Στην τελική, συγκλονισμένος γιατί απλά, 3 άνθρωποι πήγαν για να βγάλουν ψωμί και δεν γύρισαν ποτέ σπίτι τους.
Τότε, πέρα από την οργή για τους βλαμμένους που έριξαν μολότοφ σε κατάστημα που είχε μέσα κόσμο (εν γνώσει τους; αν ναι, τότε είναι δολοφόνοι. αν όχι, τότε είναι απλά κλινικά ηλίθιοι), κάποιοι ψελλίζαμε και για τις ευθύνες τις τράπεζας:
- Γιατί να επιβάλλει στον κόσμο να δουλεύει μια τέτοια μέρα;
- Τι μέτρα πυρασφάλειας (ΔΕΝ) υπήρχαν;
- Τι έκανε για να προστατέψει τους εργαζόμενους:

Ελάχιστες ώρες μετά το συμβάν, είχε ανέβει στο Indymedia ένα κείμενο, που ανέφερε τις ελλείψεις πυροπροστασίας και ασφάλειας στο συγκεκριμένο κατάστημα. Τότε, μου είχε φανεί υπερβολικό και προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα (ο εμπρησμός του καταστήματος με κόσμο μέσα) αλλά είχα κρατήσει τις απορίες μου για το τι μέτρα ασφαλείας υπήρχαν.
Λίγους μήνες μετά, βγήκε το πόρισμα της πυροσβεστικής (αν δεν κάνω λάθος) και Ω! έλεγε ΑΚΡΙΒΩΣ όσα έλεγε εκείνο το κείμενο στο Indymedia. ΑΚΡΙΒΩΣ!

Στο ενδιάμεσο ως σήμερα χρονικό διάστημα, οι 3 νεκροί της Μαρφίν χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον για να ριχτεί λάσπη και να κηλιδωθεί οποιοσδήποτε συνέχιζε να υπερασπίζετε πορείες, διαμαρτυρίες ή πολύ περισσότερο επεισόδια ενάντια στην κρατική καταστολή και αστυνομική βία.
Η γνωστή ατάκα που σου πέταγε πλήθος από νεοφιλελευθερομνημονιακούς υποστηρικτές όταν στριμωχνόταν σε συζήτηση και ξέμενε από επιχειρήματα:
"Ναι, αλλά για τη Μαρφίν δεν λέτε κάτι".
Και τότε όμως, αν τολμούσες να πεις για την ελλιπή ασφάλεια ή πυροπροστασία, γινόσουν "υπερασπιστής των δολοφόνων". Και ας είχε ήδη βγει το πόρισμα.

Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δίκη των υπευθύνων τις τράπεζας για τα μέτρα ασφαλείας.
Και τώρα, είμαι οργισμένος, πολύ οργισμένος.

Μέσα από τις υπόλοιπες συγκλονιστικές μαρτυρίες, έχω κολλήσει με αυτή:


"Στη συνάντηση αυτή μετά τον εμπρησμό, αναφέρθηκε και ο υπάλληλος της τράπεζας Σωτήρης Παπατζίκης : «Στη συνάντηση με το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας, ο άνθρωπος για τον οποίο δουλεύαμε, μας είπε γιατί δεν πήραμε την πρωτοβουλία να φύγουμε, παρά τις εντολές που είχαμε να μείνουμε. Ποιός θα τολμούσε εν μέσω κρίσης να κάνει του κεφαλιού του, αναρωτιέμαι...»."


Δεν φτάνει που ο εργοδότης σε τρομοκρατεί με την δυνατότητα του να σε αφήσει χωρίς δουλειά, σε μια εποχή που είναι εξαιρετικά απίθανο να βρεις άλλη, εκμεταλλεύεται το ότι κρατάει ουσιαστικά, σε μεγάλο βαθμό. την επιβίωση σου στα χέρια του, μετά, αφού έχει κινδυνεύσει η ζωή σου και έχουν χάσει συνάδελφοι σου τη ζωή τους, σου λέει "και εσύ γιατί δεν έφευγες; εσύ φταις!"

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απανθρωπιά, ξετσιπωσιά από αυτό το πράγμα!
Να έχεις πατήσει στο λαιμό τον άλλο, να του έχεις πάρει την ελεύθερη βούληση, κρατώντας τον από την ανάγκη του και όταν κάτι πάει στραβά, τόσο στραβά που να έχουν χαθεί ζωές, αντί να σκύψεις το κεφάλι από τη ντροπή ως ελάχιστη απόδειξη ύπαρξης συνείδησης, να του λες "και εσύ γιατί με υπάκουσες;"

Και όλο αυτό έρχεται σαν βενζίνη σε φωτιά, όταν ακούς από ανθρώπους υπέρμαχους της "ελεύθερης αγοράς" επιχειρήματα του τύπου:
- Τι χρειάζεται να υπάρχει κατώτατος μισθός; Ο εργαζόμενος που αξίζει, θα αμειφθεί έτσι και αλλιώς περισσότερο-όσο αξίζει-κλπ.

Γιατί αυτή η περίπτωση, όσο και αν είναι συγκεκριμένη, αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την αξία που έχει ο άνθρωπος, η αξιοπρέπεια, η ζωή σε ένα σύστημα φτιαγμένο για εκμετάλλευση.

(κάποια στιγμή, ενοχλημένος από όλη αυτή την εκμετάλλευση των νεκρών της Μαρφίν, είχα κάνει μια εκπομπή στο Radiobubble.gr με αυτό το θέμα. Την ακούτε εδώ: http://liveradio.radiobubble.gr/2012/12/antidrasex-and-city-142-81212.html )



Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Στιγμές!

Διάβασα αυτό το σούπερ κείμενο http://combustions.tumblr.com/post/45114891422 γραμμένο από τον αγαπημένο Δομιανό, κοινοποιημένο στο facebook από αγαπημένο άτομο.

Από κάτω, "like" από δεύτερο αγαπημένο φίλο.

Όλους μας έφερε κοντά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η θέληση μας στο να αλλάξουν τα πράγματα, να γίνουν δικαιότερα, καλύτερα. Και το διαδίκτυο, αλλά η σχέση μας έγινε δυνατή από τη φυσική γνωριμία.

Και μου ήρθε στιγμιαία αναλαμπή:

Ναι ρε γαμώτο, ακόμα μπορούμε, είμαστε αρκετοί για να τον αλλάξουμε.

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Αντιδράσεις ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ στα σχέδια Βρούτση


Νέο νόμο για τις απεργίες ετοιμάζει ο Υπουργός Εργασίας και Καταναγκαστικών Έργων, χερ Βρούτσης. (ΕΘΝΟΣ)

Το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε μέσω Φώφης Γεννηματά:
"Ο κ. Βρούτσης όπως και άλλοι υπουργοί, στελέχη της ΝΔ, θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν προωθούν το πρόγραμμα του κόμματός τους, αλλά το πρόγραμμα της κυβέρνησης συνεργασίας"

 Ο υπεύθυνος προγράμματος της ΔΗΜΑΡ, Δ. Χατζησωκράτης, δήλωσε: "Από ποια προγραμματική συμφωνία, από ποιες προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης αντλεί το δικαίωμα ο υπουργός Εργασίας για να ανοίξει συζήτηση για τροποποίηση του συνδικαλιστικού νόμου 1264/82 για αλλαγές στον τρόπο λήψης απόφασης για απεργία (το περίφημο άρθρο 4 του Γ. Αρσένη), για επαναφορά της ανταπεργίας (λοκ αουτ) και για καθορισμό της οργάνωσης και δομής των συνδικαλιστικών οργανώσεων;".
(Nooz.gr)

Μπορείτε να δείτε τις δηλώσεις τους στο παρακάτω βίντεο:

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Κυβερνώντας από τα παρασκήνια. Η δολοφονία ενός ενοχλητικού κοινοτάρχη.

(Διάβασα σήμερα, ότι η Google "κατέβασε" το συγκεκριμένο άρθρο από το blog των φίλων του Jungle-Report μετά από αγωγή του Βαρδή Βαρδινογιάννη. Αναδημοσιεύω από το Google Cache το "πεσμένο" άρθρο ως ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης).

"Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια,
αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ρθει"
Πάμπλο Νερούντα



To απόγεμα της Μεγάλης Δευτέρας του 1986 έξω από το χωριό Πόμπια, στα νότια του νομού Ηρακλείου, το αυτοκίνητο που κινείται αργά στον άδειο και επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο αναγκάζεται να σταματήσει όταν σε μία στροφή κάποιοι έχουν πετάξει κλαδιά και πέτρες που κλείνουν τον δρόμο.
Ο οδηγός γνωρίζει καλά την περιοχή, είναι ο πρόεδρος της κοινότητας Πηγαδάκια.
Ανυποψίαστος βγαίνει από το αυτοκίνητο για να δει τι συμβαίνει, όταν δέχεται τον πρώτο πυροβολισμό.
Τραυματισμένος προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από το αυτοκίνητο, αλλά ο δολοφόνος πλησιάζει και τον εκτελεί μπροστά στα έντρομα μάτια της οικογένειάς του.

Η δολοφονία του κοινοτάρχη Γιάννη Κουτσάκη, άγνωστη δυστυχώς στους περισσότερους, έβαλε τίτλους τέλους σε μια μακροχρόνια αντιπαράθεση, και είναι χαρακτηριστική για το πως λειτουργεί το παρακράτος στην χώρα μας.
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Το μοναστήρι της Οδηγήτριας κατέχει μεγάλες εκτάσεις, τις οποίες νοικιάζει ή παραχωρεί σε βοσκούς της περιοχής.
Το 1961 ο Νίκος Βαρδινογιάννης, αξιωματικός τότε του πολεμικού ναυτικού, βρίσκεται ξαφνικά ιδιοκτήτης 4.400στρεμμάτων στην συγκεκριμένη περιοχή, μόνο που δεν τα αγοράζει από τον νόμιμο ιδιοκτήτη (την μονή δηλαδή) αλλά από τους βοσκούς ενοικιαστές για ένα κομμάτι ψωμί.
Παρά τις διαμαρτυρίες που έφτασαν τότε μέχρι και το κοινοβούλιο, το σκάνδαλο κουκουλώνεται μια που η οικογένεια διαθέτει ισχυρή πολιτική κάλυψη.

Η κομπίνα ολοκληρώνεται με την μυστηριώδη...«εξαφάνιση» των τίτλων ιδιοκτησίας που είχε στην κατοχή της η μονή, έτσι ώστε να μην μπορεί να στοιχειοθετηθεί η απάτη σε βάρος του δημοσίου.

Λίγο αργότερα, η οικογένεια Βαρδινογιάννη δημιουργεί την εταιρία ΣΕΚΑ και αγοράζει με αποικιοκρατικές διαδικασίες από το Ελληνικό δημόσιο το νησάκι "Άγιος Παύλος" στην είσοδο του όρμου των Καλών Λιμένων, έναντι 78.000 δραχμών.

Στην συνέχεια, με υποθήκη το νησί που αγόρασαν, παίρνουν δάνειο 36 εκατομμυρίων δρχ. (!) από Αμερικανική τράπεζα, και σε συνεργασία με την Mobil δημιουργούν στην περιοχή εγκαταστάσεις υγρών καυσίμων και ανεφοδιασμού πλοίων (βλέπε αμερικανικός 6ος στόλος).

Μοναδικό αγκάθι στα μεγαλεπήβολα σχέδια της οικογένειας ήταν ο μικρός οικισμός των Καλών Λιμένων και οι λιγοστοί ψαράδες κάτοικοί του.

Οι κάτοικοι του οικισμού βρέθηκαν ξαφνικά περικυκλωμένοι από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας.
Πολλοί εγκαταλείπουν την περιοχή και μεταναστεύουν, ενώ οι εναπομείναντες έχουν να αντιμετωπίσουν έναν συνεχή και ψυχοφθόρο πόλεμο νεύρων από την εταιρία και τους τραμπούκους της.
Βροχή οι ξυλοδαρμοί και οι μηνύσεις για ανύπαρκτες πολεοδομικές παρατυπίες ακόμα και όταν κάποιος προσπαθούσε να επιδιορθώσει την τουαλέτα του, ενώ την ίδια στιγμή η εταιρία έχτισε παράνομα διάφορα κτίρια, ένα ξενοδοχείο, και μια βίλλα για την οικογένεια Βαρδινογιάννη.


Η εκλογή του Γιάννη Κουτσάκη το 1978 δίνει ελπίδα στους κατοίκους.
Το πρώτο του μέλημα είναι να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος από τα Πηγαδάκια στους Καλούς Λιμένες.
Ο δρόμος είχε χαραχθεί το 1962, οι απαλλοτριώσεις είχαν τελειώσει το 1966, αλλά η εταιρία παρόλο που είχε πληρωθεί, δεν άφηνε τα συνεργεία της νομαρχίας να προχωρήσουν.

Το 1981 μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ ο Κουτσάκης πιστεύει πως θα μπορέσει επιτέλους να ξεπεράσει τα εμπόδια και την τρομοκρατία της ΣΕΚΑ, τελειώνει τον δρόμο και ξεκινά να φτιάχνει δίκτυο ηλεκτρισμού και ύδρευσης στην περιοχή, δίνοντας καθημερινά μάχη με τους μπράβους της ΣΕΚΑ που τα βράδια καταστρέφουν ότι φτιάχνουν τα κρατικά συνεργεία την ημέρα.
Τα έργα του κοινοτάρχη έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα κύμα επιστροφής των εκδιωγμένων κατοίκων, σε μια προσπάθεια να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους.
Η ΣΕΚΑ τους κάνει την ζωή δύσκολη, με ένα καταιγισμό μηνύσεων προσπαθώντας έτσι να κατεδαφίσει τα σπίτια των κατοίκων ως αυθαίρετα!

Οι Βαρδινογιάννηδες ασκούν αφόρητη πίεση στον νομάρχη να γκρεμίσει τα σπίτια των ανθρώπων, όμως όλα πέφτουν πάνω στην άρνηση του κοινοτάρχη ο οποίος απαντά ότι πρώτα θα γκρεμιστούν τα αυθαίρετα της εταιρίας, οι βίλες των Βαρδινογιάννηδων κλπ.
Τον χειμώνα του 1985 γίνεται απόπειρα δολοφονίας του κοινοτάρχη όταν ένα άγνωστο αυτοκίνητο προσπαθεί να ρίξει το αυτοκίνητο του Κουτσάκη σε γκρεμό, ενώ σε μια συνάντηση του με τους εκπροσώπους της εταιρίας, οι μπράβοι ξυλοκοπούν τον ανυπόταχτο κοινοτάρχη.
Ο Κουτσάκης σχεδιάζει να επισκεφτεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τα εξαφανισμένα συμβόλαια της μονής Οδηγήτριας και να ξεσκεπάσει την απάτη των Βαρδινογιάννηδων, μόνο που τον πρόλαβαν οι πληρωμένοι δολοφόνοι.
Ενδιαφέρον έχει και ο διάλογος μεταξύ Βαρδή Βαρδινογιάννη και Δημήτρη Κουφοντίνα στη δίκη της 17 Νοέμβρη.

Οι συγγενείς του δολοφονημένου κοινοτάρχη περιμένουν εδώ και δεκαετίες να πέσει φως στην υπόθεση, ενώ οι απειλές συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του Κουτσάκη.

Το κόλπο με την αρπαγή κρατικής περιουσίας με την βοήθεια μοναστηριών ήταν τόσο πετυχημένο που ο όμιλος Βαρδινογιάννη το επανέλαβε και στην Χαλκιδική.

Η περίπτωση της Σιθωνίας

Πρόκειται για τη μονή Ξενοφώντος και μια έκταση 57.000 στρεμμάτων στην Σιθωνία.
Το 1965 η μονή υποβάλλει αίτηση αναγνώρισης ιδιοκτησίας στο Ελληνικό δημόσιο, η οποία και φυσικά απορρίπτεται.
Επί χούντας όμως η μονή κάνει και δεύτερη προσπάθεια και με την βοήθεια ... του θεού και της χούντας, ως εκ θαύματος δικαιώνεται.
Αμέσως μεταβιβάζει την έκταση για ένα συμβολικό ποσό -μαντέψτε που- στην ...ΣΕΚΑ!

Με την μεταπολίτευση, και μετά από τις έντονες αντιδράσεις τοπικών φορέων και κατοίκων, το 1974 η πολιτεία ακυρώνει την χουντική απόφαση και ανακηρύσσει την έκταση δημόσια.
Από τότε η μονή σε συνεργασία με την ΣΕΚΑ έχουν ξεκινήσει ένα δικαστικό αγώνα κατά του δημοσίου με τα γνωστά κόλπα, ψευδομάρτυρες, απειλές, δωροδοκίες, κλπ.

Οι απάτες με τις εκκλησιαστικές περιουσίες δεν έχουν σταματήσει να επαναλαμβάνονται μέχρι και τις μέρες μας, με διάφορες εκδοχές, όπως πχ με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, τη μονή Τοπλού, και άλλες.

Έτσι λοιπόν δύο απόστρατοι του ναυτικού βρέθηκαν ξαφνικά με τεράστιες περιουσίες με την βοήθεια των Αμερικανών που τόσο τους εξυπηρέτησαν στο εμπάργκο της Ροδεσίας. Ας θυμηθούμε και αυτό το ..κατόρθωμα.



"Ioanna V": το πειρατικό του ομίλου Βαρδινογιάννη


Τα χρόνια της πειρατείας

Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ...διαπρέπει στο σπάσιμο του αποκλεισμού του ρατσιστικού καθεστώτος της Ροδεσίας από τον ΟΗΕ που έγινε παγκόσμια γνωστός ως "Beira Patrol", προμηθεύοντας πετρέλαιο την κυβέρνηση του Ιαν Σμίθ με την υποστήριξη της CIA.

Οι Αμερικανοί θέλοντας να πάρουν κάτω από την σφαίρα επιρροής τους τις πρώην αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας αλλά αποφεύγοντας να συγκρουστούν μετωπικά με τους Βρετανούς συμμάχους, βοηθούν τους Βαρδινογιάννηδες να δράσουν ως πειρατές χωρίς αυτοί να χρειαστεί να λερώσουν τα χέρια τους.
Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μία από τις μαύρες σελίδες της ελληνικής ναυτιλίας: περιφρόνηση ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αλλαγή σημαίας από λιμάνι σε λιμάνι, αλλαγή ονόματος του καραβιού μεσοπέλαγα, κλπ.




Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή.
Το 1972, επί χούντας δηλαδή, ιδρύουν την Μότορ Όιλ.
Το 1979 με υπουργό συντονισμού τον ...Μητσοτάκη τους δίνεται πεσκέσι ο Παναθηναϊκός.
Και αυτό το κόλπο ήταν τόσο πετυχημένο που το μιμήθηκε κάθε σωστός απατεώνας (Κοσκωτάς κλπ) που θέλησε να κάνει καριέρα στο ελληνικό Ελ Ντοράντο.


Κατά τραγική σύμπτωση, πάλι επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, αποκτούν την τράπεζα Πειραιώς, καταπίνουν την Μακεδονίας-Θράκης, ενώ ας μην ξεχνάμε πως μερικές μόνο μέρες μετά τον σχηματισμό της Οικουμενικής Kυβέρνησης του Ξενοφώντα Ζολώτα, το 1989, ξεκινά το MEGA Channel ...



Το "τηλεοπτικό πλυντήριο" όχι μόνο βοηθά στις μπίζνες της οικογένειας προσφέροντας δωρεάν διαφήμιση με το γνωστό κόλπο των ..αγαθοεργιών της φιλεύσπλαχνης οικογένειας ως υποκατάστατο της ανύπαρκτης δικαιοσύνης, αλλά και ελέγχοντας έτσι έμμεσα το πολιτικό σύστημα δίνοντας τηλεοπτικό χρόνο σε άτομα της αρεσκείας τους.

Και έτσι φτάσαμε σήμερα στα γελοία ψευτοδιλήμματα "ευρώ ή μνημόνιο" και τα καταστροφολογικά σενάρια του παρακράτους και των παπαγάλων τους, που ευτυχώς αρχίζουν να ξεθωριάζουν στα μάτια της κοινής γνώμης.

Ο μόνος τρόπος πια για να κρατηθούν στην εξουσία είναι πουλώντας φόβο.

«Δεν θα έχουμε φάρμακα, πετρέλαιο, τρόφιμα, οδοντόβουρτσες, αν βγει η αριστερά" φωνάζουν χωρίς να ντρέπονται, αυτοί που κατέστρεψαν τον τόπο επί τόσες δεκαετίες.
Σε μία χώρα που έχει τόσο ανάγκη από ριζικές αλλαγές, προσπαθούν απελπισμένα να περάσουν το μήνυμα ότι «δεν είναι τώρα εποχή για αλλαγές, ας κάτσουμε στα αυγά μας»

Σταθεροί στις ..αξίες τους ως γνήσια τέκνα ενός συστήματος Φρανκεστάιν, προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τίποτα δεν πρέπει να γίνεται για πρώτη φορά.
Τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις μιας κομματοκρατίας που απέτυχε σε όλα πουλώντας ταυτόχρονα πατριωτική ηθική, ενώ ακόμα και τώρα που όλα έχουν καταρρεύσει γύρω τους, αδυνατούν να ψελλίσουν έστω και δυο κουβέντες ουσιαστικής αυτοκριτικής.

«Οι μεγαλύτερες καταστροφές δεν προήλθαν από την ανυπακοή, αλλά από την υπακοή», είχε πει κάποτε ο Χάουαρντ Ζίν, ενώ ο ίδιος υπερασπιζόμενος πριν αρκετά χρόνια μια ομάδα οικολόγων που είχε εισβάλει σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο, είχε πει απευθυνόμενος προς τους δικαστές:

«Χωρίς την πολιτική ανυπακοή, εσείς σήμερα δεν θα ήσαστε εδώ»

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Χρυσαυγίδια Σόου και κοινωνία της εθελούσιας τυφλότητας

Είδα αυτό το βίντεο...
Έφοδος της Χρυσής Αυγής στο πλοίο που μετέφερε... από depy6  
...μέσω αυτού του ποστ της espoir [Ανατριχίλα - Οξύ]

Το περιστατικό το είχα αντιληφθεί μέσω twitter, αλλά δεν είχα εικόνα.
Για όσους δεν ξέρουν για τί μιλάμε, μέλη/οπαδοί της Χρυσής Αυγής, έκαναν ντου στο πλοίο με το οποίο μεταφερόταν ο Πακιστανός που έχει συλληφθεί και ομολογήσει τον αποτρόπαιο (άκυρο, ένας βιασμός είναι πάντα αποτρόπαιος) βιασμό και απόπειρα δολοφονίας μιας 15χρονης κοπέλας στην Πάρο.

Η espoir αναρωτιέται τι θα έκανε ως πολίτης, βλέποντας αυτή την κατάσταση.

Εγώ ως πολίτης αναρωτιέμαι και άλλα πράγματα:

1) Πώς έγινε γνωστό στους Χρυσαυγίτες το πλοίο και το δρομολόγιο στο οποίο θα γινόταν η μεταγωγή; Γιατί δεν λήφθηκαν μέτρα για αυτό;
2) Πώς αφέθηκαν ανενόχλητοι να κάνουν ντου μέσα στο πλοίο, συγκεντρωμένοι ώρα πριν στο λιμάνι; (το οποίο σημαίνει ότι η Αστυνομία είχε αρκετό χρόνο απόκρισης - πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον Πειραιά και δη το λιμάνι, στο οποίο για πολλούς λόγους θα πρέπει να έχει προβλέψει πιθανότητες άμεση επέμβασης).

Πέρα όμως από τις απορίες για τη λειτουργία της Αστυνομίας σε αυτό το περιστατικό, βλέπω ακόμα στην εικόνα αυτή και ανατριχιάζω :

- Οι συγκεντρωμένοι φοράνε στην πλειονότητα τους μπλουζάκια που γράφουν "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ". Δηλαδή "Δείτε μας, εμείς είμαστε, πάμε να λυντσάρουμε έναν άνθρωπο ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ. ΕΜΕΙΣ είμαστε που θέλουμε να πάρουμε εκδίκηση με το αίμα του εγκληματία ξένου και το περηφανευόμαστε".
- Ανάμεσα τους υπάρχει ένας που κραδαίνει ελληνική σημαία. Να έχει και υπογραφή, "Πάμε να χύσουμε ανθρώπινο αίμα, αλλά στο όνομα της Ελλάδας, για σένα φοβισμένε Έλληνα".


Εν όλιγοις, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κάνει ανέξοδα σόου επίδειξης φασιστικής/ρατσιστικής/ναζιστική δύναμης, με την ανοχή, αν όχι τη συνεργασία της Αστυνομίας: Ναι μεν έμαθαν τον τόπο και το χρόνο της μεταγωγής, ναι μεν αφέθηκαν να κάνουν ντου - αλλά το όχημα τελικά διέφυγε εύκολα τρέχοντας: Και η επίδειξη έγινε, και η Αστυνομία δεν εκτέθηκε -όπως θα είχε συμβεί αν είχε λυντσαριστεί ο κρατούμενος μέσα στα χέρια της. Αμοιβαίοι συμβιβασμοί.

Και ο Έλλην (ή Χέλλην) πολίτης; Κοιτάει και, ενώ ανατριχιάζει και ξεσηκώνεται στο ενδεχόμενο να κρατήσει την ελληνική σημαία ένα αριστούχο, δωδεκάχρονο, παιδί μόνο και μόνο επειδή οι γονείς του κατάγονται από την Αλβανία -άσχετα αν αυτό είναι γεννημένο εδώ- δεν ανατριχιάζει, δεν αηδιάζει και δεν ξεσηκώνεται -στη συντριπτική του πλειοψηφία- όταν αυτή η σημαία εξεφτελίζεται στα χέρια επίδοξων δολοφόνων, οπαδών του ναζισμού που αιματοκύλισε αυτή τη χώρα.

Μόνο και μόνο, γιατί οι wannabe δολοφόνοι στρέφονται ενάντια σε ένα Πακιστανό βιαστή - και δυστυχώς τα bold πάνε στο Πακιστανός και όχι στο βιαστής, όπως θα έπρεπε.
Καμία διάθεση υπεράσπισης κανενός βιαστή - το θεωρώ ίσως το ειδεχθέστερο έγκλημα, πιθανότατα το ιεραρχώ ως χειρότερο και από φόνο.

Αλλά δεν είδαμε τα ίδια ή έστω ανάλογα αντανακλαστικά, πχ στο βιασμό της 15χρονης κοπέλας από τη Βουλγαρία στην Αμάρυνθο το 2006. Εκεί όμως έγινε από "δικά μας παιδιά" σε μια "ξένη". Έγινε από το γιο του καθηγητή, του αστυνομικού της περιοχής. "Λαμπρούς" νέους.

Δεν είδαμε ίδιο σούσουρο όταν βρέθηκε, τις ίδιες μέρες που τα Χρυσαυγίδια έκαναν ντου στο πλοίο, Αφγανός βάναυσα δολοφονημένος και βιασμένος στην Αγία Τριάδα Ναυπλίου.

Πολύ περισσότερο, τις πρώτες μέρες που είχε βρεθεί άγρια τραυματισμένη η κοπέλα, η οικογένεια της μιλούσε για εγκληματική ενέργεια αλλά οι τοπικές αρχές για "ατύχημα" - προφανώς, για να μην θιχτεί ο τουρισμός της Πάρου από την πιθανότητα ύπαρξης βιαστή!

Έχω μάλιστα την πεποίθηση, ότι αν δεν ήταν Πακιστανός ο συλληφθείς και ομολογήσαντας το έγκλημα, θα ακούγαμε από τα ίδια άτομα τα συνήθη επιχειρήματα:
"Τον προκάλεσε", "Τι ήθελε βόλτα μόνη της στην παραλία; Μήπως τα ήθελε και αυτή;" και άλλα σιχαμερές δικαιολογίες για βιασμούς.

Και κάπως έτσι, καταλήγουμε και αντί να συζητάμε (που δεν θα έπρεπε να χρειάζεται συζήτηση δηλαδή) από το ουσιώδες, τον βιασμό, συζητάμε για την εθνικότητα του εγκληματία και περνάμε στο "όλοι οι μετανάστες είναι εγκληματίες".
Λες και ο Δουρής, ο Παπαχρόνης και άλλοι, ήταν αλλοδαποί.

Έτσι, με την ανοχή Αστυνομίας, Πολιτείας και ΜΜΕ αλλά ακόμα περισσότερο της ίδιας της φοβισμένης κοινωνίας,  στους ναζί της Χρυσής Αυγής "ανατίθεται" ο ρόλος της "υπεράσπισης της πατρίδας από τα ξένα κακοποιά στοιχεία".
Και πολύ φοβάμαι ότι ακόμα δεν έχουμε δει τα χειρότερα.
Ελπίζω, αν είναι η ιστορία να επαναληφθεί, αυτό να συμβεί ως φάρσα.






Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Η καινούρια μέρα που θέλουμε

Το παρόν είναι σχέδιο υπό διαμόρφωση κειμένου Θέσεων και Αξιών για την κοινωνία που οραματιζόμαστε και θέλουμε να ζήσουμε.

Καλούμε όσους συμφωνούν με αυτές τις θεμελιώδεις αρχές να συμβάλουν στη να συνδιαμόρφωση του κειμένου αυτού, εξειδικεύοντας, εμπλουτίζοντας και συμπληρώνοντας το.
Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ  ΘΕΛΟΥΜΕ
Επιθυμούμε, επιδιώκουμε και κτίζουμε  μια κοινωνία όπου

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
  1. Το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια υπερβαίνει κάθε είδους ατομικό συμφέρον
  2. Ισχύουν η απόλυτη ισονομία και  η  ισοπολιτεία ανεξαρτήτως θέσης στην κοινωνία.
  3. Η δικαιοσύνη υπηρετεί τις παραπάνω αρχές.
  4. Οι νομοθετικές, εκτελεστικές και δικαστικές δομές είναι σαφώς διαχωρισμένες, πηγάζουν από την κοινωνία, λειτουργούν για το συμφέρον αυτής, με πλήρη διαφάνεια και η κοινωνία ασκεί πλήρη έλεγχο σε αυτές.

ΕΡΓΑΣΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Κάθε άνθρωπος
  1. είναι δημιουργός και δικαιούται να απολαμβάνει τα αγαθά της εργασίας του και κανείς άλλος δεν μπορεί να τα καρπώνεται για ίδιον όφελος. Η ανθρωπότητα έχει εξίσου πρόσβαση στα αγαθά γιατί κανείς δεν μπορεί να είναι καλά όταν οι άνθρωποι γύρω του δεν είναι καλά.
  2. συνεισφέρει στην κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας μας. Ως βασικές ανάγκες της κοινωνίας μας ορίζονται όλα όσα έχει κατακτήσει η ανθρωπότητα στον πολιτισμό, τις επιστήμες και την τεχνολογία.
  3. έχει  δικαίωμα στην κάλυψη των βασικών τους αναγκών και είναι υποχρέωση της κοινωνίας να τις καλύπτει.
Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, συμπεριλαμβανόμενης και της γης, εκμεταλλεύσιμης και μη,  αποτελούν κοινωνικό πλούτο. Ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο και εξυπηρετούν μόνο τις ανάγκες του.

ΠΑΙΔΕΙΑ,   ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ,  ΤΕΧΝΕΣ
  1. Η γνώση είναι κοινωνικό αγαθό
  2. Η παιδεία και ο πολιτισμός αποσκοπούν μόνο στην εξέλιξη του ανθρώπου,  του ανθρώπινου πνεύματος.
  3. Η παιδεία,  σε  όλες τις βαθμίδες της,  είναι προσβάσιμη εξίσου απ’ όλους. Δομείται  και εξελίσσεται  με ευθύνη του συνόλου της κοινωνίας και  υπηρετεί την εξέλιξη του ανθρώπου.
  4. Η παιδεία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζεται ως εμπορεύσιμη αξία.

ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ
Κάθε άνθρωπος δικαιούται να πιστεύει ότι η συνείδησή του υπαγορεύει. Από την άλλη δεν αναγνωρίζεται κανένα εμπράγματο ιδιοκτησιακό δικαίωμα σε κανένα δόγμα.

ΥΓΕΙΑ
Κάθε άνθρωπος δικαιούται να βιώνει, να υγιαίνει και να πεθαίνει με αξιοπρέπεια. Οι κοινωνικές δομές της υγείας αποσκοπούν στην ανακούφιση  του πόνου. και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Οι κατακτήσεις της τεχνολογίας και της ιατρικής επιστήμης είναι διαθέσιμες εξίσου σε όλους.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Το περιβάλλον είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ποιότητας της ζωής μας. Μεταξύ της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την προστασία του περιβάλλοντος προκρίνεται αυτό που διασφαλίζει την καλύτερη ποιότητα ζωής.

ΑΜΥΝΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Όλοι οι πολίτες είμαστε  υπεύθυνοι για την προάσπιση της ασφάλειας της κοινωνίας.
Πιστοί στη Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,
  1. Διακηρύσσουμε την ειρήνη με όλους τους λαούς της γης
  2. Δηλώνουμε αλληλέγγυοι με όλους τους λαούς που αγωνίζονται για το ίδιο όραμα.
  3. Αποτίουμε σεβασμό στον  κάθε άνθρωπο ως οντότητα ανεξαρτήτως  φύλου, αίματος, χρώματος.

Δηλώνουμε αλληλέγγυοι με όλους τους λαούς του κόσμου που αγωνίζονται για το ίδιο όραμα.


 Βρείτε το  επίσης δημοσιευμένο στα ιστολόγια :

και σε πολλά άλλα

*συγγνώμη που έβαλα την σπαστική "λεκτική επαλήθευση" στα σχόλια. Έχουν όμως πολλαπλασιαστεί τα "σπάμ" σχόλια με κινέζικα και μου έχουν σπάσει τα νεύρα

Time

eXTReMe Tracker