Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Κυβερνώντας από τα παρασκήνια. Η δολοφονία ενός ενοχλητικού κοινοτάρχη.

(Διάβασα σήμερα, ότι η Google "κατέβασε" το συγκεκριμένο άρθρο από το blog των φίλων του Jungle-Report μετά από αγωγή του Βαρδή Βαρδινογιάννη. Αναδημοσιεύω από το Google Cache το "πεσμένο" άρθρο ως ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης).

"Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια,
αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ρθει"
Πάμπλο Νερούντα



To απόγεμα της Μεγάλης Δευτέρας του 1986 έξω από το χωριό Πόμπια, στα νότια του νομού Ηρακλείου, το αυτοκίνητο που κινείται αργά στον άδειο και επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο αναγκάζεται να σταματήσει όταν σε μία στροφή κάποιοι έχουν πετάξει κλαδιά και πέτρες που κλείνουν τον δρόμο.
Ο οδηγός γνωρίζει καλά την περιοχή, είναι ο πρόεδρος της κοινότητας Πηγαδάκια.
Ανυποψίαστος βγαίνει από το αυτοκίνητο για να δει τι συμβαίνει, όταν δέχεται τον πρώτο πυροβολισμό.
Τραυματισμένος προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από το αυτοκίνητο, αλλά ο δολοφόνος πλησιάζει και τον εκτελεί μπροστά στα έντρομα μάτια της οικογένειάς του.

Η δολοφονία του κοινοτάρχη Γιάννη Κουτσάκη, άγνωστη δυστυχώς στους περισσότερους, έβαλε τίτλους τέλους σε μια μακροχρόνια αντιπαράθεση, και είναι χαρακτηριστική για το πως λειτουργεί το παρακράτος στην χώρα μας.
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Το μοναστήρι της Οδηγήτριας κατέχει μεγάλες εκτάσεις, τις οποίες νοικιάζει ή παραχωρεί σε βοσκούς της περιοχής.
Το 1961 ο Νίκος Βαρδινογιάννης, αξιωματικός τότε του πολεμικού ναυτικού, βρίσκεται ξαφνικά ιδιοκτήτης 4.400στρεμμάτων στην συγκεκριμένη περιοχή, μόνο που δεν τα αγοράζει από τον νόμιμο ιδιοκτήτη (την μονή δηλαδή) αλλά από τους βοσκούς ενοικιαστές για ένα κομμάτι ψωμί.
Παρά τις διαμαρτυρίες που έφτασαν τότε μέχρι και το κοινοβούλιο, το σκάνδαλο κουκουλώνεται μια που η οικογένεια διαθέτει ισχυρή πολιτική κάλυψη.

Η κομπίνα ολοκληρώνεται με την μυστηριώδη...«εξαφάνιση» των τίτλων ιδιοκτησίας που είχε στην κατοχή της η μονή, έτσι ώστε να μην μπορεί να στοιχειοθετηθεί η απάτη σε βάρος του δημοσίου.

Λίγο αργότερα, η οικογένεια Βαρδινογιάννη δημιουργεί την εταιρία ΣΕΚΑ και αγοράζει με αποικιοκρατικές διαδικασίες από το Ελληνικό δημόσιο το νησάκι "Άγιος Παύλος" στην είσοδο του όρμου των Καλών Λιμένων, έναντι 78.000 δραχμών.

Στην συνέχεια, με υποθήκη το νησί που αγόρασαν, παίρνουν δάνειο 36 εκατομμυρίων δρχ. (!) από Αμερικανική τράπεζα, και σε συνεργασία με την Mobil δημιουργούν στην περιοχή εγκαταστάσεις υγρών καυσίμων και ανεφοδιασμού πλοίων (βλέπε αμερικανικός 6ος στόλος).

Μοναδικό αγκάθι στα μεγαλεπήβολα σχέδια της οικογένειας ήταν ο μικρός οικισμός των Καλών Λιμένων και οι λιγοστοί ψαράδες κάτοικοί του.

Οι κάτοικοι του οικισμού βρέθηκαν ξαφνικά περικυκλωμένοι από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας.
Πολλοί εγκαταλείπουν την περιοχή και μεταναστεύουν, ενώ οι εναπομείναντες έχουν να αντιμετωπίσουν έναν συνεχή και ψυχοφθόρο πόλεμο νεύρων από την εταιρία και τους τραμπούκους της.
Βροχή οι ξυλοδαρμοί και οι μηνύσεις για ανύπαρκτες πολεοδομικές παρατυπίες ακόμα και όταν κάποιος προσπαθούσε να επιδιορθώσει την τουαλέτα του, ενώ την ίδια στιγμή η εταιρία έχτισε παράνομα διάφορα κτίρια, ένα ξενοδοχείο, και μια βίλλα για την οικογένεια Βαρδινογιάννη.


Η εκλογή του Γιάννη Κουτσάκη το 1978 δίνει ελπίδα στους κατοίκους.
Το πρώτο του μέλημα είναι να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος από τα Πηγαδάκια στους Καλούς Λιμένες.
Ο δρόμος είχε χαραχθεί το 1962, οι απαλλοτριώσεις είχαν τελειώσει το 1966, αλλά η εταιρία παρόλο που είχε πληρωθεί, δεν άφηνε τα συνεργεία της νομαρχίας να προχωρήσουν.

Το 1981 μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ ο Κουτσάκης πιστεύει πως θα μπορέσει επιτέλους να ξεπεράσει τα εμπόδια και την τρομοκρατία της ΣΕΚΑ, τελειώνει τον δρόμο και ξεκινά να φτιάχνει δίκτυο ηλεκτρισμού και ύδρευσης στην περιοχή, δίνοντας καθημερινά μάχη με τους μπράβους της ΣΕΚΑ που τα βράδια καταστρέφουν ότι φτιάχνουν τα κρατικά συνεργεία την ημέρα.
Τα έργα του κοινοτάρχη έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα κύμα επιστροφής των εκδιωγμένων κατοίκων, σε μια προσπάθεια να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους.
Η ΣΕΚΑ τους κάνει την ζωή δύσκολη, με ένα καταιγισμό μηνύσεων προσπαθώντας έτσι να κατεδαφίσει τα σπίτια των κατοίκων ως αυθαίρετα!

Οι Βαρδινογιάννηδες ασκούν αφόρητη πίεση στον νομάρχη να γκρεμίσει τα σπίτια των ανθρώπων, όμως όλα πέφτουν πάνω στην άρνηση του κοινοτάρχη ο οποίος απαντά ότι πρώτα θα γκρεμιστούν τα αυθαίρετα της εταιρίας, οι βίλες των Βαρδινογιάννηδων κλπ.
Τον χειμώνα του 1985 γίνεται απόπειρα δολοφονίας του κοινοτάρχη όταν ένα άγνωστο αυτοκίνητο προσπαθεί να ρίξει το αυτοκίνητο του Κουτσάκη σε γκρεμό, ενώ σε μια συνάντηση του με τους εκπροσώπους της εταιρίας, οι μπράβοι ξυλοκοπούν τον ανυπόταχτο κοινοτάρχη.
Ο Κουτσάκης σχεδιάζει να επισκεφτεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τα εξαφανισμένα συμβόλαια της μονής Οδηγήτριας και να ξεσκεπάσει την απάτη των Βαρδινογιάννηδων, μόνο που τον πρόλαβαν οι πληρωμένοι δολοφόνοι.
Ενδιαφέρον έχει και ο διάλογος μεταξύ Βαρδή Βαρδινογιάννη και Δημήτρη Κουφοντίνα στη δίκη της 17 Νοέμβρη.

Οι συγγενείς του δολοφονημένου κοινοτάρχη περιμένουν εδώ και δεκαετίες να πέσει φως στην υπόθεση, ενώ οι απειλές συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του Κουτσάκη.

Το κόλπο με την αρπαγή κρατικής περιουσίας με την βοήθεια μοναστηριών ήταν τόσο πετυχημένο που ο όμιλος Βαρδινογιάννη το επανέλαβε και στην Χαλκιδική.

Η περίπτωση της Σιθωνίας

Πρόκειται για τη μονή Ξενοφώντος και μια έκταση 57.000 στρεμμάτων στην Σιθωνία.
Το 1965 η μονή υποβάλλει αίτηση αναγνώρισης ιδιοκτησίας στο Ελληνικό δημόσιο, η οποία και φυσικά απορρίπτεται.
Επί χούντας όμως η μονή κάνει και δεύτερη προσπάθεια και με την βοήθεια ... του θεού και της χούντας, ως εκ θαύματος δικαιώνεται.
Αμέσως μεταβιβάζει την έκταση για ένα συμβολικό ποσό -μαντέψτε που- στην ...ΣΕΚΑ!

Με την μεταπολίτευση, και μετά από τις έντονες αντιδράσεις τοπικών φορέων και κατοίκων, το 1974 η πολιτεία ακυρώνει την χουντική απόφαση και ανακηρύσσει την έκταση δημόσια.
Από τότε η μονή σε συνεργασία με την ΣΕΚΑ έχουν ξεκινήσει ένα δικαστικό αγώνα κατά του δημοσίου με τα γνωστά κόλπα, ψευδομάρτυρες, απειλές, δωροδοκίες, κλπ.

Οι απάτες με τις εκκλησιαστικές περιουσίες δεν έχουν σταματήσει να επαναλαμβάνονται μέχρι και τις μέρες μας, με διάφορες εκδοχές, όπως πχ με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, τη μονή Τοπλού, και άλλες.

Έτσι λοιπόν δύο απόστρατοι του ναυτικού βρέθηκαν ξαφνικά με τεράστιες περιουσίες με την βοήθεια των Αμερικανών που τόσο τους εξυπηρέτησαν στο εμπάργκο της Ροδεσίας. Ας θυμηθούμε και αυτό το ..κατόρθωμα.



"Ioanna V": το πειρατικό του ομίλου Βαρδινογιάννη


Τα χρόνια της πειρατείας

Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ...διαπρέπει στο σπάσιμο του αποκλεισμού του ρατσιστικού καθεστώτος της Ροδεσίας από τον ΟΗΕ που έγινε παγκόσμια γνωστός ως "Beira Patrol", προμηθεύοντας πετρέλαιο την κυβέρνηση του Ιαν Σμίθ με την υποστήριξη της CIA.

Οι Αμερικανοί θέλοντας να πάρουν κάτω από την σφαίρα επιρροής τους τις πρώην αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας αλλά αποφεύγοντας να συγκρουστούν μετωπικά με τους Βρετανούς συμμάχους, βοηθούν τους Βαρδινογιάννηδες να δράσουν ως πειρατές χωρίς αυτοί να χρειαστεί να λερώσουν τα χέρια τους.
Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μία από τις μαύρες σελίδες της ελληνικής ναυτιλίας: περιφρόνηση ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αλλαγή σημαίας από λιμάνι σε λιμάνι, αλλαγή ονόματος του καραβιού μεσοπέλαγα, κλπ.




Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή.
Το 1972, επί χούντας δηλαδή, ιδρύουν την Μότορ Όιλ.
Το 1979 με υπουργό συντονισμού τον ...Μητσοτάκη τους δίνεται πεσκέσι ο Παναθηναϊκός.
Και αυτό το κόλπο ήταν τόσο πετυχημένο που το μιμήθηκε κάθε σωστός απατεώνας (Κοσκωτάς κλπ) που θέλησε να κάνει καριέρα στο ελληνικό Ελ Ντοράντο.


Κατά τραγική σύμπτωση, πάλι επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, αποκτούν την τράπεζα Πειραιώς, καταπίνουν την Μακεδονίας-Θράκης, ενώ ας μην ξεχνάμε πως μερικές μόνο μέρες μετά τον σχηματισμό της Οικουμενικής Kυβέρνησης του Ξενοφώντα Ζολώτα, το 1989, ξεκινά το MEGA Channel ...



Το "τηλεοπτικό πλυντήριο" όχι μόνο βοηθά στις μπίζνες της οικογένειας προσφέροντας δωρεάν διαφήμιση με το γνωστό κόλπο των ..αγαθοεργιών της φιλεύσπλαχνης οικογένειας ως υποκατάστατο της ανύπαρκτης δικαιοσύνης, αλλά και ελέγχοντας έτσι έμμεσα το πολιτικό σύστημα δίνοντας τηλεοπτικό χρόνο σε άτομα της αρεσκείας τους.

Και έτσι φτάσαμε σήμερα στα γελοία ψευτοδιλήμματα "ευρώ ή μνημόνιο" και τα καταστροφολογικά σενάρια του παρακράτους και των παπαγάλων τους, που ευτυχώς αρχίζουν να ξεθωριάζουν στα μάτια της κοινής γνώμης.

Ο μόνος τρόπος πια για να κρατηθούν στην εξουσία είναι πουλώντας φόβο.

«Δεν θα έχουμε φάρμακα, πετρέλαιο, τρόφιμα, οδοντόβουρτσες, αν βγει η αριστερά" φωνάζουν χωρίς να ντρέπονται, αυτοί που κατέστρεψαν τον τόπο επί τόσες δεκαετίες.
Σε μία χώρα που έχει τόσο ανάγκη από ριζικές αλλαγές, προσπαθούν απελπισμένα να περάσουν το μήνυμα ότι «δεν είναι τώρα εποχή για αλλαγές, ας κάτσουμε στα αυγά μας»

Σταθεροί στις ..αξίες τους ως γνήσια τέκνα ενός συστήματος Φρανκεστάιν, προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τίποτα δεν πρέπει να γίνεται για πρώτη φορά.
Τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις μιας κομματοκρατίας που απέτυχε σε όλα πουλώντας ταυτόχρονα πατριωτική ηθική, ενώ ακόμα και τώρα που όλα έχουν καταρρεύσει γύρω τους, αδυνατούν να ψελλίσουν έστω και δυο κουβέντες ουσιαστικής αυτοκριτικής.

«Οι μεγαλύτερες καταστροφές δεν προήλθαν από την ανυπακοή, αλλά από την υπακοή», είχε πει κάποτε ο Χάουαρντ Ζίν, ενώ ο ίδιος υπερασπιζόμενος πριν αρκετά χρόνια μια ομάδα οικολόγων που είχε εισβάλει σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο, είχε πει απευθυνόμενος προς τους δικαστές:

«Χωρίς την πολιτική ανυπακοή, εσείς σήμερα δεν θα ήσαστε εδώ»

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Χρυσαυγίδια Σόου και κοινωνία της εθελούσιας τυφλότητας

Είδα αυτό το βίντεο...
Έφοδος της Χρυσής Αυγής στο πλοίο που μετέφερε... από depy6  
...μέσω αυτού του ποστ της espoir [Ανατριχίλα - Οξύ]

Το περιστατικό το είχα αντιληφθεί μέσω twitter, αλλά δεν είχα εικόνα.
Για όσους δεν ξέρουν για τί μιλάμε, μέλη/οπαδοί της Χρυσής Αυγής, έκαναν ντου στο πλοίο με το οποίο μεταφερόταν ο Πακιστανός που έχει συλληφθεί και ομολογήσει τον αποτρόπαιο (άκυρο, ένας βιασμός είναι πάντα αποτρόπαιος) βιασμό και απόπειρα δολοφονίας μιας 15χρονης κοπέλας στην Πάρο.

Η espoir αναρωτιέται τι θα έκανε ως πολίτης, βλέποντας αυτή την κατάσταση.

Εγώ ως πολίτης αναρωτιέμαι και άλλα πράγματα:

1) Πώς έγινε γνωστό στους Χρυσαυγίτες το πλοίο και το δρομολόγιο στο οποίο θα γινόταν η μεταγωγή; Γιατί δεν λήφθηκαν μέτρα για αυτό;
2) Πώς αφέθηκαν ανενόχλητοι να κάνουν ντου μέσα στο πλοίο, συγκεντρωμένοι ώρα πριν στο λιμάνι; (το οποίο σημαίνει ότι η Αστυνομία είχε αρκετό χρόνο απόκρισης - πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον Πειραιά και δη το λιμάνι, στο οποίο για πολλούς λόγους θα πρέπει να έχει προβλέψει πιθανότητες άμεση επέμβασης).

Πέρα όμως από τις απορίες για τη λειτουργία της Αστυνομίας σε αυτό το περιστατικό, βλέπω ακόμα στην εικόνα αυτή και ανατριχιάζω :

- Οι συγκεντρωμένοι φοράνε στην πλειονότητα τους μπλουζάκια που γράφουν "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ". Δηλαδή "Δείτε μας, εμείς είμαστε, πάμε να λυντσάρουμε έναν άνθρωπο ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ. ΕΜΕΙΣ είμαστε που θέλουμε να πάρουμε εκδίκηση με το αίμα του εγκληματία ξένου και το περηφανευόμαστε".
- Ανάμεσα τους υπάρχει ένας που κραδαίνει ελληνική σημαία. Να έχει και υπογραφή, "Πάμε να χύσουμε ανθρώπινο αίμα, αλλά στο όνομα της Ελλάδας, για σένα φοβισμένε Έλληνα".


Εν όλιγοις, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κάνει ανέξοδα σόου επίδειξης φασιστικής/ρατσιστικής/ναζιστική δύναμης, με την ανοχή, αν όχι τη συνεργασία της Αστυνομίας: Ναι μεν έμαθαν τον τόπο και το χρόνο της μεταγωγής, ναι μεν αφέθηκαν να κάνουν ντου - αλλά το όχημα τελικά διέφυγε εύκολα τρέχοντας: Και η επίδειξη έγινε, και η Αστυνομία δεν εκτέθηκε -όπως θα είχε συμβεί αν είχε λυντσαριστεί ο κρατούμενος μέσα στα χέρια της. Αμοιβαίοι συμβιβασμοί.

Και ο Έλλην (ή Χέλλην) πολίτης; Κοιτάει και, ενώ ανατριχιάζει και ξεσηκώνεται στο ενδεχόμενο να κρατήσει την ελληνική σημαία ένα αριστούχο, δωδεκάχρονο, παιδί μόνο και μόνο επειδή οι γονείς του κατάγονται από την Αλβανία -άσχετα αν αυτό είναι γεννημένο εδώ- δεν ανατριχιάζει, δεν αηδιάζει και δεν ξεσηκώνεται -στη συντριπτική του πλειοψηφία- όταν αυτή η σημαία εξεφτελίζεται στα χέρια επίδοξων δολοφόνων, οπαδών του ναζισμού που αιματοκύλισε αυτή τη χώρα.

Μόνο και μόνο, γιατί οι wannabe δολοφόνοι στρέφονται ενάντια σε ένα Πακιστανό βιαστή - και δυστυχώς τα bold πάνε στο Πακιστανός και όχι στο βιαστής, όπως θα έπρεπε.
Καμία διάθεση υπεράσπισης κανενός βιαστή - το θεωρώ ίσως το ειδεχθέστερο έγκλημα, πιθανότατα το ιεραρχώ ως χειρότερο και από φόνο.

Αλλά δεν είδαμε τα ίδια ή έστω ανάλογα αντανακλαστικά, πχ στο βιασμό της 15χρονης κοπέλας από τη Βουλγαρία στην Αμάρυνθο το 2006. Εκεί όμως έγινε από "δικά μας παιδιά" σε μια "ξένη". Έγινε από το γιο του καθηγητή, του αστυνομικού της περιοχής. "Λαμπρούς" νέους.

Δεν είδαμε ίδιο σούσουρο όταν βρέθηκε, τις ίδιες μέρες που τα Χρυσαυγίδια έκαναν ντου στο πλοίο, Αφγανός βάναυσα δολοφονημένος και βιασμένος στην Αγία Τριάδα Ναυπλίου.

Πολύ περισσότερο, τις πρώτες μέρες που είχε βρεθεί άγρια τραυματισμένη η κοπέλα, η οικογένεια της μιλούσε για εγκληματική ενέργεια αλλά οι τοπικές αρχές για "ατύχημα" - προφανώς, για να μην θιχτεί ο τουρισμός της Πάρου από την πιθανότητα ύπαρξης βιαστή!

Έχω μάλιστα την πεποίθηση, ότι αν δεν ήταν Πακιστανός ο συλληφθείς και ομολογήσαντας το έγκλημα, θα ακούγαμε από τα ίδια άτομα τα συνήθη επιχειρήματα:
"Τον προκάλεσε", "Τι ήθελε βόλτα μόνη της στην παραλία; Μήπως τα ήθελε και αυτή;" και άλλα σιχαμερές δικαιολογίες για βιασμούς.

Και κάπως έτσι, καταλήγουμε και αντί να συζητάμε (που δεν θα έπρεπε να χρειάζεται συζήτηση δηλαδή) από το ουσιώδες, τον βιασμό, συζητάμε για την εθνικότητα του εγκληματία και περνάμε στο "όλοι οι μετανάστες είναι εγκληματίες".
Λες και ο Δουρής, ο Παπαχρόνης και άλλοι, ήταν αλλοδαποί.

Έτσι, με την ανοχή Αστυνομίας, Πολιτείας και ΜΜΕ αλλά ακόμα περισσότερο της ίδιας της φοβισμένης κοινωνίας,  στους ναζί της Χρυσής Αυγής "ανατίθεται" ο ρόλος της "υπεράσπισης της πατρίδας από τα ξένα κακοποιά στοιχεία".
Και πολύ φοβάμαι ότι ακόμα δεν έχουμε δει τα χειρότερα.
Ελπίζω, αν είναι η ιστορία να επαναληφθεί, αυτό να συμβεί ως φάρσα.






Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Η καινούρια μέρα που θέλουμε

Το παρόν είναι σχέδιο υπό διαμόρφωση κειμένου Θέσεων και Αξιών για την κοινωνία που οραματιζόμαστε και θέλουμε να ζήσουμε.

Καλούμε όσους συμφωνούν με αυτές τις θεμελιώδεις αρχές να συμβάλουν στη να συνδιαμόρφωση του κειμένου αυτού, εξειδικεύοντας, εμπλουτίζοντας και συμπληρώνοντας το.
Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ  ΘΕΛΟΥΜΕ
Επιθυμούμε, επιδιώκουμε και κτίζουμε  μια κοινωνία όπου

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
  1. Το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια υπερβαίνει κάθε είδους ατομικό συμφέρον
  2. Ισχύουν η απόλυτη ισονομία και  η  ισοπολιτεία ανεξαρτήτως θέσης στην κοινωνία.
  3. Η δικαιοσύνη υπηρετεί τις παραπάνω αρχές.
  4. Οι νομοθετικές, εκτελεστικές και δικαστικές δομές είναι σαφώς διαχωρισμένες, πηγάζουν από την κοινωνία, λειτουργούν για το συμφέρον αυτής, με πλήρη διαφάνεια και η κοινωνία ασκεί πλήρη έλεγχο σε αυτές.

ΕΡΓΑΣΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Κάθε άνθρωπος
  1. είναι δημιουργός και δικαιούται να απολαμβάνει τα αγαθά της εργασίας του και κανείς άλλος δεν μπορεί να τα καρπώνεται για ίδιον όφελος. Η ανθρωπότητα έχει εξίσου πρόσβαση στα αγαθά γιατί κανείς δεν μπορεί να είναι καλά όταν οι άνθρωποι γύρω του δεν είναι καλά.
  2. συνεισφέρει στην κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας μας. Ως βασικές ανάγκες της κοινωνίας μας ορίζονται όλα όσα έχει κατακτήσει η ανθρωπότητα στον πολιτισμό, τις επιστήμες και την τεχνολογία.
  3. έχει  δικαίωμα στην κάλυψη των βασικών τους αναγκών και είναι υποχρέωση της κοινωνίας να τις καλύπτει.
Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, συμπεριλαμβανόμενης και της γης, εκμεταλλεύσιμης και μη,  αποτελούν κοινωνικό πλούτο. Ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο και εξυπηρετούν μόνο τις ανάγκες του.

ΠΑΙΔΕΙΑ,   ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ,  ΤΕΧΝΕΣ
  1. Η γνώση είναι κοινωνικό αγαθό
  2. Η παιδεία και ο πολιτισμός αποσκοπούν μόνο στην εξέλιξη του ανθρώπου,  του ανθρώπινου πνεύματος.
  3. Η παιδεία,  σε  όλες τις βαθμίδες της,  είναι προσβάσιμη εξίσου απ’ όλους. Δομείται  και εξελίσσεται  με ευθύνη του συνόλου της κοινωνίας και  υπηρετεί την εξέλιξη του ανθρώπου.
  4. Η παιδεία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζεται ως εμπορεύσιμη αξία.

ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ
Κάθε άνθρωπος δικαιούται να πιστεύει ότι η συνείδησή του υπαγορεύει. Από την άλλη δεν αναγνωρίζεται κανένα εμπράγματο ιδιοκτησιακό δικαίωμα σε κανένα δόγμα.

ΥΓΕΙΑ
Κάθε άνθρωπος δικαιούται να βιώνει, να υγιαίνει και να πεθαίνει με αξιοπρέπεια. Οι κοινωνικές δομές της υγείας αποσκοπούν στην ανακούφιση  του πόνου. και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Οι κατακτήσεις της τεχνολογίας και της ιατρικής επιστήμης είναι διαθέσιμες εξίσου σε όλους.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Το περιβάλλον είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ποιότητας της ζωής μας. Μεταξύ της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την προστασία του περιβάλλοντος προκρίνεται αυτό που διασφαλίζει την καλύτερη ποιότητα ζωής.

ΑΜΥΝΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Όλοι οι πολίτες είμαστε  υπεύθυνοι για την προάσπιση της ασφάλειας της κοινωνίας.
Πιστοί στη Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,
  1. Διακηρύσσουμε την ειρήνη με όλους τους λαούς της γης
  2. Δηλώνουμε αλληλέγγυοι με όλους τους λαούς που αγωνίζονται για το ίδιο όραμα.
  3. Αποτίουμε σεβασμό στον  κάθε άνθρωπο ως οντότητα ανεξαρτήτως  φύλου, αίματος, χρώματος.

Δηλώνουμε αλληλέγγυοι με όλους τους λαούς του κόσμου που αγωνίζονται για το ίδιο όραμα.


 Βρείτε το  επίσης δημοσιευμένο στα ιστολόγια :

και σε πολλά άλλα

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Ομόνοια

(δικό μου ποστάκι, πρωτοανέβηκε στο Salata.Tv)

Σήμερα, περίπου στη μία το μεσημέρι. Ο δρόμος μου περνάει από την Ομόνοια, έχω βγει να κάνω κάτι ψιλοδουλειές.
Στη γωνία Αιόλου και Πανεπιστημίου, έξω από το Λουμίδη, περιμένοντας να περάσω το φανάρι, ακούω φωνές δεξιά μου. Είναι τρεις άντρες, δύο με έναν, όπου οι δύο κάτι φωνάζουν και βρίζουν τον ένα. Κοντοστέκομαι και κοιτάω. Κάποιο νταλαβέρι έχει πάει στραβά, από ότι φαίνεται. Πολύ γρήγορα, ο ένας από τους δύο, αρχίζει να χτυπάει τον τρίτο και ο άλλος σιγοντάρει. Κοιτώ γύρω μου, δεν αντιδρά κανείς. Βάζω τι φωνές "Ρε, τι κάνετε εκεί;" και πλησιάζω ένα-δυο βήματα. Τους φωνάζουν και κάνα δυο άλλοι.
Ο τρίτος, βρίσκει την ευκαιρία να απομακρυνθεί, καθώς μετά τις φωνές, ο δεύτερος συγκράτησε τον πρώτο.
Προχωράει, διασχίζει την Αιόλου με κατεύθυνση προς Ομόνοια. Μένω να παρατηρήσω. Πολύ σύντομα οι άλλοι δύο τον ξαναπαίρνουν στο κυνήγι, τον φτάνουν, και ο πρώτος του δίνει μια γερή σπρωξιά και αρχίζει να τον ξαναχτυπάει. Ο δεύτερος τον "συγκρατεί" πολύ χαλαρά. Περιμένω να δω αν θα επέμβει κανείς από εκεί τριγύρω. Κανείς.
Διασχίζω και εγώ την Αιόλου, περνάω από δίπλα τους. Δεν θέλω να ανακατευτώ άμεσα, γιατί δεν ξέρω αν οπλοφορούν -πιστόλι ή μαχαίρι. Νομίζω πως όχι, αλλά δεν είμαι και σίγουρος. Βάζω πάλι τις φωνές "Ρε, τι κάνετε εκεί;". Ο άγριος από τους δύο με κοιτάει, "Τι θες και εσύ ρε;". Κανείς από τους γύρω δεν επεμβαίνει και αυτή τη φορά. Έχουν φτάσει κοντά στο γνωστό "Οπλοπωλείο" της Ομόνοιας, αυτό που λεηλατείται κάθε φορά σε μεγάλες ταραχές. Φτάνω μέχρι τη γωνία, κοιτάω γύρω. Κανένας άλλος δεν έχει επέμβει με κανέναν τρόπο.
Θυμάμαι ότι έχω δει αστυνομικούς στην πλευρά του περιπτέρου στη Σταδίου. Τρέχω προς τα εκεί, οι φωνές της συμπλοκής ακούγονται από πίσω μου.
Βρίσκω δυο αστυνομικούς, τους λέω ότι "Δυο τύποι, πλακώνουν στο ξύλο έναν άλλο πίσω από τη γωνία, πιθανώς τοξικομανείς". Τινάζονται και οι δυο αμέσως από τη θέση τους, φωνάζοντας στον περιπτερά να προσέχει τα πράγματα τους - μάλλον τους καφέδες τους- και προχωρούν γρήγορα προς το μέρος που τους έδειξα. Έτσι και αλλιώς, οι συμπλεκόμενοι έχουν έρθει πιο κοντά, στην πλευρά της πλατείας, δίπλα στον τοίχο της εισόδου του μετρό, όπου οι δύο έχουν στριμώξει τον ένα.
Βλέπω και δυο ανθρώπους, γύρω στα 65 που προσπαθούν να ηρεμήσουν τους επιτιθέμενους.
Τους φτάνουν οι αστυνομικοί και τους χωρίζουν.
Περνάω και εγώ από δίπλα. Ακούω κάτι για λεφτά, ο χτυπημένος λέει "ψάξτε με, δεν έχω μία", ο άγριος από τους δύο επιτιθέμενους φωνάζει "μου έφαγε τα λεφτά".
Αφήνω τους αστυνομικούς να βγάλουν άκρη, φεύγω. Σιγά σιγά σπάει και το πηγαδάκι των περίεργων.
Απομακρυνόμενος, σκέφτομαι αν έκανα καλά που φώναξα την αστυνομία, μήπως αυτός που έτρωγε ξύλο θα έμπλεκε παραπάνω αν τον πετύχουν αλλού οι επιτιθέμενοι.
Σκέφτομαι κιόλας, πώς από τόσους "νοικοκυραίους" που περνούσαν από το σημείο, ο μόνος που σκέφτηκε να κάνει κάτι παραπάνω από το να κοιτάει, άντε να βάλει και μια φωνή "τι κάνετε, ρε;" ήμουν εγώ, ο "Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι".
Τι στο διάολο κάνουμε ρε;



Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

don[ate*] @radiobubble

don[ate*]

O πολύχρωμος κήπος ιδεών, εκπομπών, blog post, συζητήσεων, μουσικών, ειδήσεων, το σημείο συνάντησης του διαδικτύου που βαφτίσαμε radiobubble, χρειάζεται και χρήματα για να ανθίσει.


   




                                    













                  
#an_to_thes
στόχος: 10.000 ευρώ έως τις 29/2/2012



Τι θέλουμε να κάνουμε με το κάθε ευρώ:

στο radio
-να οργανώσουμε εκπαιδευτικά σεμινάρια για τη φύση και τη λειτουργία του ραδιοφώνου
-να αλλάξουμε κονσόλα, να αγοραστούν Η/Υ, μικρόφωνα, καλώδια, βύσματα
-να αναβαθμίσουμε το software του συστήματος μετάδοσης του σήματός μας
-να αποπερατώσουμε τις εργασίες ηχομόνωσης στο studio
-να σταθεροποιήσουμε το σύστημα μετάδοσης εκπομπών/εκδηλώσεων/συναυλιών από το ισόγειο του Ραδιομεγάρου, τον χώρο του #phygital all day cafe bar
-να στηρίξουμε οικονομικά την αύξηση των ακροατών μας, μιας και το bandwith κοστίζει.
-να διατηρήσουμε ελεύθερα προσβάσιμο το αρχείο του ραδιοφώνου με τις παλιότερες εκπομπές μας και να προχωρήσουμε σε εκδόσεις δωρεάν cd με σειρές εκπομπών.

στο news.radiobubble #rbnews
-να καλύψουμε τα έξοδα για την υλικοτεχνική υποδομή που είναι αναγκαία για τις ζωντανές δημοσιογραφικές καλύψεις σημαντικών γεγονότων.
-να χρηματοδοτήσουμε τις δημοσιογραφικές έρευνες και τα αφιερώματα που θα πραγματοποιήσουμε. Ήδη ξεκίνησε η έρευνα για τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα, καθώς και η έρευνα για το νέο νόμο για τα blogs.
-να συνεχίσουμε τα workshops και τα σεμινάρια για τη θεωρία και την πράξη της δημοσιογραφίας των πολιτών.

στο blog των blogs
-να συνεχίσουμε την έκδοση του Mπαχάρ* ως free press

στο #phygital all day cafe bar
-να αγοράσουμε τον εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για προβολές ταινιών
-να αγοράσουμε εξωτερικές σόμπες για τις κρύες μέρες και νύχτες...
-να αλλάξουμε καζανάκι! (για να σταματήσουμε να το βαράμε -έχει και αυτό δικαιώματα!)

για τα παραπάνω θα χρειαστούμε 10.000 ευρώ 

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

H επανάσταση ή η αρθρογραφία του καφενείου;


Ο κ.Μανδραβέλης έγραψε ένα άρθρο για το γεγονός της Τετάρτης στο Καφενείο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων. Η δική μου γνώση (και άποψη) για τα συμβάντα είναι λίγο διαφορετική.
 
Με λευκά γράμματα το άρθρο το κ.Μανδραβέλη, με κίτρινα οι απαντήσεις μου.



Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που η ελληνική πολιτεία έδειξε ευαισθησία και προνοητικότητα. 
Ως όφειλε, γιατί αυτό είναι το καθήκον κάθε πολιτείας.
Ο λόγος για τον Δήμο Αθηναίων που βλέποντας τις άσχημες καιρικές συνθήκες φρόντισε νωρίς να οργανώσει καταλύματα αστέγων για τον κρύο αυτόν χειμώνα. 
 Νωρίς; Στο πρώτο κύμα ψύχους πριν 2 εβδομάδες, άνοιξε μετά από πιέσεις το γήπεδο του Ρουφ, χωρίς θερμαντικά σώματα, στο οποίο οι άστεγοι έπρεπε να φεύγουν το πρωί και να γυρίζουν το βράδυ, μετά τις προπονήσεις των ομάδων και το οποίο έκλεισε μόλις η θερμοκρασία ανέβηκε πάνω από τους.. 5 βαθμούς Κελσίου και ξανάνοιξε μετά από πίεση συγκεντρωμένων αλληλέγγυων.
Διατέθηκαν χώροι για τη φιλοξενία αστέγων, ενεργοποιήθηκε τηλεφωνική γραμμή για έκτακτες περιπτώσεις, κινητοποίησε ομάδες εργασίας και δημοτικούς αστυνομικούς για ενημέρωση των αστέγων και παροχή βοήθειας, άνοιξε γραμμή επικοινωνίας με ΜΚΟ και φορείς, προκειμένου να υπάρξει συντονισμός στις δράσεις και συνεργασία σε θέματα διανομής (κουβέρτες, υπνόσακοι, ιματισμός, φάρμακα, τρόφιμα).
Αυτό σωστό, δεν μπορώ να πω. Μόνο που οι 4 (γιατί ξεχνάμε την αρίθμηση εδώ; παρακάτω την λατρεύουμε!) χώροι, είναι προσωρινοί, μόνο για τις μέρες του πολικού ψύχους και μακρυά  από το κέντρο (Ομόνοια, Πανεπιστημίου, Μεταξουργείο) που βρίσκονται οι άστεγοι - οι οποίοι έχουν ζήτημα να απομακρυνθούν από τον χώρο στον οποίο καθημερινά κυκλοφορούν και έχουν συνηθίσει.
Είναι μια αξιέπαινη πρωτοβουλία που κανονικά έπρεπε να τη συνδράμουν όλοι, για το καλό των ανθρώπων που βρίσκονται σε ανάγκη.
Ε όχι και αξιέπαινο το καθήκον! Ας μην επαινούμε για τα αυτονόητα! Ή δεν είναι αυτονόητα;
Ειδικά εκείνοι που αυτοαποκαλούνται αριστεροί και πουλούν κοινωνική ευαισθησία με την οκά. Θα μπορούσαν π.χ. οργανωθούν, να τρέχουν στους δρόμους για να ενημερώσουν τους αστέγους για τα υπάρχοντα καταλύματα, να τους βοηθούν να πάνε εκεί? να ενδιαφερθούν περισσότερο για τον άνθρωπο και λιγότερο για την επαναστατική γυμναστική.
Αν ήταν καλύτερα ενημερωμένος ο κ.Μανδραβέλης, θα είχε μάθει ότι αυτοί που αυτοαποκαλούνται αριστεροί ήταν που διένειμαν με κάθε τρόπο την πληροφορία, δεν κόλλησαν -και πολύ σωστά- στο αν οι χώροι αυτοί ήταν "του Καμίνη", οργανώθηκαν -ή προσπάθησαν να το κάνουν. Ξέρω προσωπικά τουλάχιστον 10 άτομα που αυτοαποκαλούνται αριστεροί (ή αναρχικοί) και το έκαναν, ξέρω πολλούς περισσότερους που προσέφεραν φαγητό, ρούχα και σκεπάσματα. Δυστυχώς και ντροπή μου, αλλά δεν μπόρεσα να είμαι στους πρώτους, ήμουν μόνο στους δεύτερους.
Α, και ξέρω και κάποιους που μοίραζαν φαγητό στα Εξάρχεια και συνελήφθησαν από την αστυνομία για αυτό! 
Αυτοί όμως διάλεξαν τον δρόμο της «επανάστασης του καφενείου». Προχθές καμιά σαρανταριά «πωλητές ευαισθησίας» βάφτισαν εαυτούς «Συντονιστικό Αστέγων» (έχουμε ξαναγράψει παλαιότερα πως μικρές ομαδούλες φορούν βαριά ονόματα για να εντυπωσιάζουν τους αδαείς) και έσπασαν με λοστούς την πόρτα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων για να βάλουν στο καφενεδάκι τρεις δυστυχείς αστέγους που έσερναν μαζί τους.
Ξεπερνώ το αφοριστικό του "πιάνομαι από ΕΝΑ περιστατικό και κάνω γαργάρα το τι γινόταν όλο το υπόλοιπο διάστημα" -που ανέφερα και στην προηγούμενη παράγραφο και συνεχίζω με τα "δεδομένα". Οι "40ρια" ήταν αρχικά 10-15 άτομα, ο υπόλοιπος κόσμος μαζεύτηκε εκεί μετά την παρουσία της αστυνομίας και μετά από καλέσματα με κινητά και μέσω ίντερνετ. Οι άστεγοι ήταν παραπάνω από τρεις και δεν τους έσερνε κανείς. Δεν έσπασε κανείς καμία πόρτα, παρά μόνο ένα λουκέτο. Το όνομα "Συντονιστικό Αστέγων" το διαβάζω πρώτη φορά εδώ, δεν ξέρω αν ισχύει.
Το πρώτο ερώτημα είναι: γιατί δεν τους πήγαιναν στα οργανωμένα κέντρα και έπρεπε να τους στεγάσουν στο καφενείο του Πνευματικού Κέντρου;
Το γιατί δεν τους πήγαιναν στα οργανωμένα κέντρα, μπορεί να απαντηθεί και από τους άστεγους τους ίδιους. Πως γίνεται με τόσες χιλιάδες αστέγους στα κέντρα να μαζεύονται 100-200 παρά το πολικό ψύχος; Η απάντηση είναι ότι ο άστεγος δεν απομακρύνεται από τον "χώρο του" για ένα ή δύο βράδια, γιατί έχει με κόπο καταφέρει να βρει την "καβάτζα" του, έχει τον χώρο γύρω τριγύρω που κινείται (μαγαζάτορες που τον φροντίζουν, γνωστούς περαστικούς κλπ) και δεν το ρισκάρει για μια προσωρινή λύση.
Το καφενείο του Πνευματικού Κέντρου και για εμένα ήταν μάλλον κακή επιλογή, αλλά οφείλεται περισσότερο στην άγνοια των αλληλέγγυων είτε στο γεγονός ότι το σημείο είναι πολύ κοντά σε μέρος που υπάρχουν πάρα πολλοί άστεγοι - άρα δεν θα απομακρυνόντουσαν από τον χώρο "άνεσης" τους.
 Η ενέργειά τους μάλλον δείχνει ότι δεν ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους, αλλά μόνο για τα χάπενινγκ επανάστασης και ίσως να καταστρέψουν όση περισσότερη δημόσια περιουσία μπορούν (Την πόρτα ποιος θα την πληρώσει;)
 Να μην τα ξαναλέμε για την πόρτα που ήταν λουκέτο, ούτε για το ότι δεν έγινε ΚΑΜΙΑ άλλη φθορά στον χώρο.
Ορθότατα ο Δήμος Αθηναίων κάλεσε την Αστυνομία και διάφοροι πωλητές της επανάστασης (με επίχρισμα «κοινωνικής ευαισθησίας») ελπίζουμε ότι θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη.

Ομως, όπως είναι γνωστό, σ’ αυτόν τον κόσμο δύο πράγματα δεν λείπουν ποτέ: ο Μάρτης από την Σαρακοστή και ο ΣΥΡΙΖΑ από τη φασαρία. Ετσι η δημοτική παράταξή του, «Ανοιχτή Πόλη», εξέδωσε ανακοίνωση-ομπρέλα των επίδοξων «καταληψιών» με την οποία καταγγέλλει «ένα ακόμα ολίσθημα του κ. Καμίνη. Με μήνυση και με ΜΑΤ αντιμετώπισε την ανάγκη να στεγαστούν άνθρωποι (σ.σ. τρεις ήταν) που βρίσκονται στον δρόμο μετά το άνοιγμα άδειου χώρου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων στην Ακαδημίας». Τέλος, η παράταξη από την οποία ανέτειλε το άστρο του Αλέξη Τσίπρα, «καλεί τη δημοτική αρχή να αποσύρει τη μήνυση και να δώσει λύσεις για τους άστεγους». Με αυτή τη σειρά, φυσικά...
 Όπως βέβαια δεν λείπει και ο ΣΥΡΙΖΑ από τα "κατακεραυνωτικά" άρθρα του κ.Μανδραβέλη και οι ειρωνίες για το "άστρο του Αλέξη Τσίπρα". Δεν είναι παράλογο ότι εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την ανακοίνωση, το περίεργο θα ήταν να την εξέδιδε η ΔΗΜΑΡ ή το ΚΚΕ, η πρώτη ως υποστηρίκτρια του Καμίνη και το δεύτερο ως κάτι που δεν οργάνωσε το ίδιο. Εννοείται ότι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ δεν μπαίνουν στη συζήτηση ούτε για αστείο. Όσο για την "σειρά, φυσικά", ε, είθισται όταν συντάσσει κανείς προτάσεις, να βάζει πρώτα το εύκολο και άμεσο και μετά το δύσκολο.
Γενικώς οι πολιτικοί κάνουν πολλά για να υπογραμμίσουν τις θέσεις ή τις μη-θέσεις τους. Λένε ψέματα, υπόσχονται παραδείσους κ.λπ. Εχουν, όμως, την ευπρέπεια όμως να σταματούν μπροστά στον ανθρώπινο πόνο, ή τέλος πάντων να μην τον χρησιμοποιούν.
Όπως ακριβώς έκανε ας πούμε ο κ.Παπαδήμος και ο κ.Καμίνης που "γευμάτισαν" πρωτοχρονιάτικα με τους αστέγους.
Δυστυχώς, όμως η Αριστερά λάτρεψε τόσο πολύ τα «επαναστατικά μέσα» που ξέχασε τον σκοπό της πολιτικής δράσης. Αυτός είναι οι άνθρωποι ειδικώς και όχι ο «μετεπαναστατικός παράδεισος» γενικώς.
Νομίζω ότι η απόπειρα στέγασης ανθρώπων είναι το "οι άνθρωποι ειδικώς" και το όταν βρούμε λεφτά από το ΕΣΠΑ θα κάνουμε δομές είναι ο "μετά τη ζωή παράδεισος".


Η πιο καλή περιγραφή που διάβασα είναι εδώ, στο ΠΟΝΤΙΚΙ 

Μπορείτε ακόμα να διαβάσετε και τα παρακάτω άρθρα (υπέρ και κατά) και να διαλέξετε την οπτική σας:
Παραλληλογράφος. 
La Scapigliata
Rising Galaxy
Lifo - Άρης Αλεξανδρής
Rising Galaxy 2




*συγγνώμη που έβαλα την σπαστική "λεκτική επαλήθευση" στα σχόλια. Έχουν όμως πολλαπλασιαστεί τα "σπάμ" σχόλια με κινέζικα και μου έχουν σπάσει τα νεύρα

Time

eXTReMe Tracker