Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
Να ένα πραγματικό ρεπορτάζ από την πορεία:
σεξουαλικές στάσεις:
απεργία,
δημοσιοκαφροι,
πορείες,
πρωτοβουλίες
Ανακριβές Ρεπορτάζ των Νέων για την πορεία.
Τα "ΝΕΑ" κάνουν "ρεπορτάζ" από την χτεσινή απεργία και πορεία.
Τώρα, δεν ξέρω αν ο συντάκτης που το έγραψε, το έκανε "εξ' ακοής", καθώς οι δημοσιογράφοι απεργούσαν χτες ή περιγράφει την προσωπική του εμπειρία, έχοντας κατέβει ως απεργός στην πορεία.
Στην πρώτη περίπτωση, μάλλον δεν του τα είπαν καλά, στην δεύτερη μάλλον τον πείραξαν τα χημικά.
Το ρεπορτάζ στα "ΝΕΑ" εδώ.
Τι μας λέει ο "ρεπόρτερ"?
Ξεκινάει: "Σοβαρά επεισόδια σημάδεψαν τη μεγάλη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας για την πανελλαδική απεργία της Τετάρτης."
Χμμ, είναι γεγονός, ότι ΚΑΙ χτες, είχε επεισόδια. Και μάλιστα, είδα τις περισσότερες μολότοφ από όσες έχω δει ποτέ. Σε σχέση όμως, με άλλες πορείες, τα λες και "συνήθη".
Αλλά, έστω, ότι έχουμε διαφορετικό βαθμό αξιολόγησης του "Σοβαρα" με το "συνήθη". Άνθρωποι είμαστε, τις απόψεις μας έχουμε.
Το φάουλ είναι μετά:
(τα έντονα γράμματα δικά μου)
http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG411
Οι διαδηλωτές, δεν του επιτέθηκαν εξ'αρχής, αλλά τον γιουχάρισαν, και μάλιστα στον πληθυντικό, προφανώς αποδοκιμάζοντας στο πρόσωπο του και όλο το πολιτικό κατεστημένο που οδήγησε την χώρα στα σημερινά της χάλια, μόλις μια δεκαετία μετά την "ισχυρή Ελλάδα" που μας πουλούσαν, του Ευρώ και των Ολυμπιακών Αγώνων.
Στη συνέχεια, και αφού τον έχουν πάρει στο κατόπι, υπάρχουν κάποιοι (2? 3? )που χειροδικούν εις βάρος του.
(Στο βίντεο επίσης φαίνεται, ότι έχει ματώσει μόνο η μύτη του κ.Χατζηδάκη, και γεμίζει αίματα πασαλείβοντας τα κατά λάθος με το χέρι του σε όλο το πρόσωπο του.)
Και εκεί πάμε και στο δεύτερο ψέμα, που δικαιολογεί το "Πανεπιστημίου", γιατί αν δεν πεις το πρώτο, δεν μπορεί να ειπωθεί και το δεύτερο. Γιατί, αν πέρασε ο Χατζηδάκης από το Σύνταγμα, πως γίνεται την ίδια ωρα να είναι και πεδίο μάχης;
Η επίθεση στον Χατζηδάκη, έγινε ΠΡΙΝ τα επεισόδια στο Σύνταγμα.
Πράγμα που, αποκαλύπτει και ο ίδιος ο συντάκτης μέσα στην απροσεξία του.
Στην πρώτη κιόλας παράγραφο, γράφει:
"Μετά το τέλος της πορείας ΓΣΕΕ και ΑΔΕΥ, στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες εργαζόμενοι, η πλατεία Συντάγματος μετατράπηκε σε «πεδίο μάχης»,"
Η προσπάθεια να εξομοιωθούν στα μάτια του αναγνώστη αυτοί που ξυλοκόπησαν τον Χατζηδάκη με αυτούς που έκαναν "πεδίο μαχης" το Σύνταγμα, είναι εμφανής.
Γιατί αν περάσει σαν εικόνα, ότι δεν ήταν συστηματικοί ταραξίες αυτοί που τον έδειραν, αλλά καθημερινοί άνθρωποι, ζήτω που καήκαμε, θα πάρουν θάρρος και οι υπόλοιποι και θα γενικευτεί ο τραμπουκισμός πολιτικών.
Η τελευταία φράση που έχω σε έντονα είναι μια ωραία επίδειξη του πως να δημιουργείς εντυπώσεις χωρίς να λες ψέματα! Γιατί, έτσι όπως είναι διατυπωμένη η φράση, είναι σαν να λέει ότι οι διοργανωτές της πορείας επίσης δηλώνουν ότι τα επεισόδια στιγμάτισαν την πορεία, ενώ πιθανότατα έχουν πει μόνο το ότι ήταν μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις.
Τέλος, το όλο πνεύμα του ρεπορτάζ, φαίνεται και από το εξής:
Σε ένα ρεπορτάζ, 415 λέξεων, 7 παραγράφων στην πορεία καθαυτή, αφιερώνονται 2 (δύο) προτάσεις, η μία σε συσχετισμό με τα επεισόδια. Ούτε πόσος κόσμος υπήρχε, ούτε πόσα μπλοκ, ούτε τι μπλοκ ήταν αυτά ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ.
Γιατί, έτσι ΠΡΕΠΕΙ να περάσει στον κόσμο: Πορεία = Βία.
Στο χέρι όσων κατεβαίνουμε στις πορείες και όσων υποστηρίζετε τους αγώνες, είναι να μην περάσουν αυτά τα μηνύματα στον πολύ κόσμο. Είτε απομονώνοντας ταραξίες και τραμπούκους, είτε διαδίδοντας με όποιον τρόπο τα πραγματικά γεγονότα.
Τώρα, δεν ξέρω αν ο συντάκτης που το έγραψε, το έκανε "εξ' ακοής", καθώς οι δημοσιογράφοι απεργούσαν χτες ή περιγράφει την προσωπική του εμπειρία, έχοντας κατέβει ως απεργός στην πορεία.
Στην πρώτη περίπτωση, μάλλον δεν του τα είπαν καλά, στην δεύτερη μάλλον τον πείραξαν τα χημικά.
Το ρεπορτάζ στα "ΝΕΑ" εδώ.
Τι μας λέει ο "ρεπόρτερ"?
Ξεκινάει: "Σοβαρά επεισόδια σημάδεψαν τη μεγάλη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας για την πανελλαδική απεργία της Τετάρτης."
Χμμ, είναι γεγονός, ότι ΚΑΙ χτες, είχε επεισόδια. Και μάλιστα, είδα τις περισσότερες μολότοφ από όσες έχω δει ποτέ. Σε σχέση όμως, με άλλες πορείες, τα λες και "συνήθη".
Αλλά, έστω, ότι έχουμε διαφορετικό βαθμό αξιολόγησης του "Σοβαρα" με το "συνήθη". Άνθρωποι είμαστε, τις απόψεις μας έχουμε.
Το φάουλ είναι μετά:
(τα έντονα γράμματα δικά μου)
"Ο Κ. Χατζηδάκης βρισκόταν στην Πανεπιστημίου όταν τον εντόπισαν διαδηλωτές και του επιτέθηκαν, τραυματίζοντάς τον στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Ο βουλευτής φυγαδεύτηκε με τη βοήθεια διμοιρίας των ΜΑΤ.
Την ίδια ώρα, κουκουλοφόροι και ΜΑΤ αντάλλασσαν μολότοφ και δακρυγόνα στην πλατεία Συντάγματος. Τα επεισόδια στιγμάτισαν μία από τις μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών, σύμφωνα με τους διοργανωτές της πορείας."
Ο Κ.Χατζηδάκης, δεν βρισκόταν στην Πανεπιστημίου, αλλά στο Σύνταγμα, όπως δείχνει και το βίντεο στο παρακάτω site:http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG411
Οι διαδηλωτές, δεν του επιτέθηκαν εξ'αρχής, αλλά τον γιουχάρισαν, και μάλιστα στον πληθυντικό, προφανώς αποδοκιμάζοντας στο πρόσωπο του και όλο το πολιτικό κατεστημένο που οδήγησε την χώρα στα σημερινά της χάλια, μόλις μια δεκαετία μετά την "ισχυρή Ελλάδα" που μας πουλούσαν, του Ευρώ και των Ολυμπιακών Αγώνων.
Στη συνέχεια, και αφού τον έχουν πάρει στο κατόπι, υπάρχουν κάποιοι (2? 3? )που χειροδικούν εις βάρος του.
(Στο βίντεο επίσης φαίνεται, ότι έχει ματώσει μόνο η μύτη του κ.Χατζηδάκη, και γεμίζει αίματα πασαλείβοντας τα κατά λάθος με το χέρι του σε όλο το πρόσωπο του.)
Και εκεί πάμε και στο δεύτερο ψέμα, που δικαιολογεί το "Πανεπιστημίου", γιατί αν δεν πεις το πρώτο, δεν μπορεί να ειπωθεί και το δεύτερο. Γιατί, αν πέρασε ο Χατζηδάκης από το Σύνταγμα, πως γίνεται την ίδια ωρα να είναι και πεδίο μάχης;
Η επίθεση στον Χατζηδάκη, έγινε ΠΡΙΝ τα επεισόδια στο Σύνταγμα.
Πράγμα που, αποκαλύπτει και ο ίδιος ο συντάκτης μέσα στην απροσεξία του.
Στην πρώτη κιόλας παράγραφο, γράφει:
"Μετά το τέλος της πορείας ΓΣΕΕ και ΑΔΕΥ, στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες εργαζόμενοι, η πλατεία Συντάγματος μετατράπηκε σε «πεδίο μάχης»,"
Η προσπάθεια να εξομοιωθούν στα μάτια του αναγνώστη αυτοί που ξυλοκόπησαν τον Χατζηδάκη με αυτούς που έκαναν "πεδίο μαχης" το Σύνταγμα, είναι εμφανής.
Γιατί αν περάσει σαν εικόνα, ότι δεν ήταν συστηματικοί ταραξίες αυτοί που τον έδειραν, αλλά καθημερινοί άνθρωποι, ζήτω που καήκαμε, θα πάρουν θάρρος και οι υπόλοιποι και θα γενικευτεί ο τραμπουκισμός πολιτικών.
Η τελευταία φράση που έχω σε έντονα είναι μια ωραία επίδειξη του πως να δημιουργείς εντυπώσεις χωρίς να λες ψέματα! Γιατί, έτσι όπως είναι διατυπωμένη η φράση, είναι σαν να λέει ότι οι διοργανωτές της πορείας επίσης δηλώνουν ότι τα επεισόδια στιγμάτισαν την πορεία, ενώ πιθανότατα έχουν πει μόνο το ότι ήταν μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις.
Τέλος, το όλο πνεύμα του ρεπορτάζ, φαίνεται και από το εξής:
Σε ένα ρεπορτάζ, 415 λέξεων, 7 παραγράφων στην πορεία καθαυτή, αφιερώνονται 2 (δύο) προτάσεις, η μία σε συσχετισμό με τα επεισόδια. Ούτε πόσος κόσμος υπήρχε, ούτε πόσα μπλοκ, ούτε τι μπλοκ ήταν αυτά ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ.
Γιατί, έτσι ΠΡΕΠΕΙ να περάσει στον κόσμο: Πορεία = Βία.
Στο χέρι όσων κατεβαίνουμε στις πορείες και όσων υποστηρίζετε τους αγώνες, είναι να μην περάσουν αυτά τα μηνύματα στον πολύ κόσμο. Είτε απομονώνοντας ταραξίες και τραμπούκους, είτε διαδίδοντας με όποιον τρόπο τα πραγματικά γεγονότα.
σεξουαλικές στάσεις:
απεργία,
δημοσιοκαφροι,
πορείες
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
London's Burning!
(φωτό via @rebel dog)
Προσέξτε στη φωτογραφία ότι οι διαδηλωτές τραβάνε την σκηνή με τα κινητά τους τηλέφωνα.
Προσέξτε στη φωτογραφία ότι οι διαδηλωτές τραβάνε την σκηνή με τα κινητά τους τηλέφωνα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
*συγγνώμη που έβαλα την σπαστική "λεκτική επαλήθευση" στα σχόλια. Έχουν όμως πολλαπλασιαστεί τα "σπάμ" σχόλια με κινέζικα και μου έχουν σπάσει τα νεύρα