Να ένα μεγάλο πρόβλημα... (Χρόνια Τώρα)

Διαβάζω στο News24/7: Πλήξη στα θρανία:

"Μόνο ένας στους τρεις μαθητές δηλώνει ότι νιώθει ευχαρίστηση κατά τη διάρκεια του μαθήματος, σύμφωνα με έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, επτά στους δέκα μαθητές δηλώνουν ότι στο νιώθουν κούραση στο σχολείο, έξι στους δέκα πίεση, οι πέντε στους δέκα πλήξη και μόλις το 27% υποστηρίζει ότι παρακολουθεί το μάθημα με ευχαρίστηση.
Οι κυριότεροι λόγοι που επικαλούνται οι μαθητές είναι η ανεπάρκεια των καθηγητών, οι κακές υποδομές στα σχολεία και ο αναχρονιστικός τρόπος εκπαίδευσης που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους."

Και δεν είναι θέμα εκπαίδευσης, είναι θέμα παιδείας. Αν από το σχολείο εθίζεσαι στην πλήξη, αν από τα παιδικά και ειδικά τα εφηβικά σου χρόνια, βαριέσαι, πως να αλλάξεις μεγαλώνοντας; Αν αντί το σχολείο να λειτουργεί ως καταλύτης για να ανοίγεις το μυαλό σου,να σου δίνει ερεθίσματα, λειτουργεί ως αποβλάκωση, πως να σκεφτείς δημιουργικά αργότερα; Όταν η μόνη σκέψη είναι "να προλάβουμε να βγάλουμε την ύλη" (άσχετο πως ποιοτικά).
Και οι μόνες ελπίδες ενός παιδιού, είναι να έχει γονείς που το παροτρύνουν και του δίνουν ερεθίσματα, να "μπλέξει" σε παρέες που ψάχνονται (συνήθως μεγαλυτέρων) ή να του τύχει κάποιος απο τους δυστυχώς ελάχιστους πλέον καθηγητές-δασκάλους, που κάποιες μέρες κλέινουν το βιβλίο με την επίσημη ύλη και ανοίγουν κουβέντα με τους μαθητές τους...