Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Σεισμός και "το τρίγωνο της ζωής". Αλήθεια ή μύθος;

Σήμερα, προφανώς με αφορμή το σεισμό μου ξανάρθε από μια καλή φίλη το e-mail που αναφέρεται στο "Τρίγωνο της ζωής" κάποιου Doug Copp, διασώστη. Στο κείμενο αυτό λέει εν ολίγοις πως η τακτική του να χώνεσαι κάτω από ένα μεγάλο έπιπλο (τραπέζι, κρεβάτι) σε περίπτωση κατάρρευσης του κτιρίου, θα αποβεί μοιραία και πως η σωστή κίνηση είναι να σταθείς δίπλα από ένα μεγάλο έπιπλο, ώστε σε περίπτωση κατάρρευσης να σωθείς από το "τρίγωνο" που θα σχηματιστεί από το έπιπλο και την πλάκα που θα πέσει από πάνω. Όταν το είχα ξαναπάρει στο παρελθόν, να πω την αμαρτία μου, το είχα πιστέψει, χωρίς να το ψάξω. Έχει λογική είναι η αλήθεια. Το μόνο που είχα ένσταση είναι ότι όντας δίπλα από το έπιπλο, είναι πολύ πίθανο να σε πετύχει κάποιο ξέμπαρκο μπάζο και να σε τελειώσει αυτό.
Σήμερα λοιπόν, και σκεπτόμενος να το ανεβάσω στο μπλογκ, σαν σωστός blogger (έεεεεεεετσι!), το έψαξα. Και ανακάλυψα (ω, τι έκπληξη!!!) πος τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Για να μην σας κουράζω, με λίγα λόγια και τα υπόλοιπα σε λίνκς:
Η συγκεκριμένη τακτική ίσως αποβεί σωτήρια, μόνο αν το κτίριο καταρρεύσει κατακόρυφα (λογικό). Αυτό μπορεί να συμβαίνει π.χ. στην Τουρκία, αλλά είναι σπανιότερο στις Δυτικές χώρες. Άρα η τακτική που μας μάθαιναν μέχρι τώρα, είναι ορθότερη. Η ανάλυση του Copp έχει ψέματα, μισές αλήθειες και μερικές δυνητικά καλές προτάσεις που θέλουν έρευνα.

2 σχόλια:

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

κάθε προσπάθεια ειναι ξεχωριστή.Εμεις οι ελληνες θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε τα γραφόμενα από τον κάθε Doug Copp. Συγχαρητήρια..
Μου αρέσει και ο τίτλος του..μπλοκ φυσικά και κυρίως η εικόνα..
Καλή δύναμη..

Squeaky είπε...

Λοιπόν, αυτές τις οδηγίες τις είχα διαβάσει κι εγώ πριν αρκετά χρόνια κι από τότε βραχυκύκλωσα. Δεν ξέρω πού να πάω σε φάση σεισμού.
Πάντως κάτω από κρεββάτι δε θα έμπαινα. Κάτω από γραφείο μπήκα στον σεισμό του ΄98.
Από τότε όταν κουνάει, απλά πάω κοντά σε κούφωμα που βρίσκεται κοντά σε εξωτερικό τοίχο. (Να μας βρούνε εύκολα, έτσι και καταπλακωθούμε).
Άν είναι να πάς βέβαια από σεισμό, βράστα κι άστα...

(Όλα αυτά μου θύμισαν την απίστευτη ιστορία του ανθρώπου που σώθηκε από τα ερείπια της Ρικομέξ και πνίγηκε ένα χρόνο μετά στο ναυάγιο του "Σάμινα"...Όποιου του λάχει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει...)


*συγγνώμη που έβαλα την σπαστική "λεκτική επαλήθευση" στα σχόλια. Έχουν όμως πολλαπλασιαστεί τα "σπάμ" σχόλια με κινέζικα και μου έχουν σπάσει τα νεύρα

Time

eXTReMe Tracker