Σαν Σήμερα

Παρότι Αύγουστος, σαν σήμερα έγιναν πολλά σπουδαία γεγονότα.
Εγώ θα ασχοληθώ όμως με κάτι ευχάριστο:

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Rene Gosciny, δημιουργός (ως συγγραφέας) ανάμεσα σε άλλα των
Αστερίξ,



















Λούκυ Λουκ,

















και βεβαίως του αγαπητότατου
Ιζνογκούντ.


















Και τα 3 αποτέλεσαν αγαπητότατα παιδικά (και όχι μόνο βέβαια) αναγνώσματα. Αξίζει να προσέξει κανείς ότι και τα 3 έχουν τελείως διαφορετική δομή.
Ο Αστερίξ, είναι ο κεντρικός ήρωας σε ένα χωριό ανυπότακτων, οι οποίοι αντιστέκονται στον κατακτητή -την εξουσία. Ναι μεν υπάρχει ο κεντρικός ήρωας αλλά είναι ένα ολόκληρο χωριό όπου ο καθένας, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο έχει τον ρόλο του στην αντιμετώπιση του κατακτητή. Επίσης, η αντίσταση δεν περιορίζεται στα στενά πλαίσια του χωριού και της Γαλάτιας, αλλά απλώνεται σε όλο τον κόσμο, από την Αίγυπτο και τις Αραβικές χώρες ως την Ισπανία και την Βρετανία (τον γνωστό στην εποχή του Αστερίξ κόσμο, υπάρχει και το επεισόδιο στην Αμερική αλλά αυτό δεν σχετίζεται άμεσα με τους Ρωμαίους κατακτητές).

Ο Λούκυ Λουκ από την άλλη, είναι ένας μοναχικός, ικανότατος και εξυπνότατος υπερασπιστής του νόμου και της δικαιοσύνης. Ενώ συνήθως είναι το επίσημο κράτος που του αναθέτει τις αποστολές, δεν είναι ο τύπος που θα αποκαλούσες "μπάτσο", αν και πολλές φορές γλυτώνει τράπεζες από ληστείες.

Τέλος, ο Ιζνογκνούντ, κινείται πολύ στα όρια του σουρεαλισμού, αφού όλα υπάρχουν και μπορούν να συμβούν (τζίνια, μάγοι, ξόρκια, νεράιδες) ενώ δουλεύει πάρα πολύ με λογοπαίγνια και ατάκες.

Από όλα αυτά, το καλύτερο κατά την προσωπική μου άποψη είναι ο Αστερίξ, οι ιστορίες του οποίου είναι διαχρονικές και έχουν και πολιτικά μηνύματα ακόμα και για τη σημερινή εποχή. Είναι εντυπωσιακό ότι όσες φορές και να διαβάσεις μια περιπέτεια του Αστερίξ, θα βρεις πράγματα που δεν έχει προσέξει σε προηγούμενες αναγνώσεις -αυτό μου συνέβη πολύ έντονα πριν λίγα χρόνια όταν κρεβατωμένος από εγχείρηση διάβασα ξανά μαζεμένα όλα τα τεύχη.

Τέλος, ο Γκοσινύ, υπήρξε δημιουργός ενός ακόμα αγαπημένου παιδικού αναγνώσματος, του "Μικρού Νικόλα".

Μια σειρά βιβλίων, όχι κόμικς αλλά με εικονογράφηση από τον Jean-Jacques Sempé, με κεντρικό ήρωα έναν πιτσιρικά που έρχεται αντιμέτωπος με όλα όσα έχει να αντιμετωπίσει ένα μικρό παιδί και τα οποία περνάνε με μια αφοπλιστική, παιδική λογική, αγνότητα και καλοσύνη, μέσα σε ένα σύμπαν χαρακτηριστικών μορφών που υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα παιδικά σύμπαντα (ο χοντρός Αλσέστ, ο σπασίκλας-φυτό Ανιάν, ο τσαμπουκάς Εντ κλπ).





Θερμή υπόκλιση σε ένα μεγάλο δημιουργό και καλλιτέχνη, πολύ υψηλά στο προσωπικό μου πάνθεον καλλιτεχνών.

Τεύχη κόμικς μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ (στο λινκ θα βρείτε αναζήτηση για Αστερίξ, μπορείτε βέβαια να ψάξετε για ότι άλλο).

Και τέλος κάτι άσχετο, γιατί έτσι μου ήρθε:
Παύλος Σιδηρόπουλος, Το ψαλίδι: