Να γελάτε.

Τις τελευταίες μέρες, έχω αρχίσει και ξαναβρίσκω το κέφι μου.

Ναι, ζόρικα είναι τα πράγματα.

Μας λένε συνέχεια για spreads, επιτόκια, δανεικά, χρέη.
Μας λένε για περικοπές σε μισθούς, "δώρα" -ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΑ, ΔΟΥΛΕΜΕΝΑ ΛΕΦΤΑ ΕΙΝΑΙ-, συντάξεις.
Για αύξηση ορίων ηλικίας για σύνταξη.
Αύξηση της ανεργίας.

Γενικώς μας τρομοκρατούν.

Γιατί μας θέλουν σκυφτούς.
Φοβισμένους.
Δαρμένα σκυλιά.

Μην τους αφήνετε όμως.

Αυτούς που "καίει" πιο πολύ η κρίση, είναι αυτοί που έχουν μάθει στα πολλά.
Αυτοί, που τα λεφτά τα βλέπουν περισσότερο σαν νούμερα σε οθόνες και τυπωμένα χαρτιά ισολογισμών και δεν τα νιώθουν καθημερινά να αλλάζουν χέρια.

Βασικά, ΑΥΤΟΙ είναι οι πανικόβλητοι.
Και προσπαθούν να περάσουν τον πανικό σε εμάς.

Μη μασάτε ρε.

Εμείς μπορούμε να περάσουμε και με λιγότερα.
Αυτοί όχι.

Εμείς ξέρουμε να μοιραζόμαστε.
Αυτοί όχι.

Όταν εμείς θα έχουμε λιγότερα να ξοδέψουμε, αυτοί θα είναι πιο δυστυχισμένοι από εμάς.
Σε αυτούς θα λείψουν πιο πολύ.

Φυσικά και ΔΕΝ προτείνω να υποστούμε στωικά την κρίση.
Απλά σας λέω
"ΜΗΝ ΜΑΣΑΤΕ".

Εμείς έχουμε εναλλακτικούς τρόπους να την βγάλουμε.
Μπορούμε να μοιραστούμε για ένα διάστημα χρήματα, σπίτια, φαγητό, ότι χρειαστεί.



Μπορούμε να γυρίσουμε στα χωριά μας για ένα διάστημα -ή για πάντα.
Μπορούμε να περιορίσουμε περιττές ανάγκες και δαπάνες.
Δε γαμιέται, ζω και χωρίς αυτοκίνητο ή I-phone (απροπό, ούτε τώρα έχω κάτι από τα 2 στην ιδιοκτησία μου). Και η τηλεόραση, και στις 14'' αντί για τις 42'' μια χαρά δείχνει.
Τηλεόραση είναι, όχι φούτσα, να μετράει το μέγεθος.

Εννοείται ότι δεν πρέπει να τους χαρίσουμε εύκολα τίποτα.
Αλλά και να χάσουμε κάποια, προσωρινό θα είναι.

Μην ξεχνάτε ότι πριν 100 χρόνια δεν ήταν αυτονόητο τίποτα από όσα κινδυνεύουν να χαθούν τώρα.
Ούτε 8ωρα, ούτε συντάξεις, ούτε τίποτα.

Όπως κερδήθηκαν λοιπόν μια φορά, μπορούν να ξανακερδιστούν.
Και ακόμα περισσότερα.

Λύση στην κρίση θα βρεθεί. Όχι για το χατήρι μας, αλλά για το δικό τους.
Αν δεν βρεθεί, οι Τράπεζες και οι καταραμένοι (γιατί όλοι σε αυτούς ρίχνουν το ανάθεμα, λες και ήταν μόνοι τους) "Κερδοσκόποι" θα χάσουν. Εμείς, αναλογικά, θα χάσουμε πολύ λιγότερα.
Αυτό θέλουν να πιστέψουμε, ότι η καταστροφή θα πέσει στα δικά μας κεφάλια μόνο.
Αόρατοι κερδοσκόποι και παπάρια μάντολες.

Μην τσιμπάτε εύκολα στον πανικό.
Και όλα σκατά να γίνουν, δεν θα είναι για πάντα.
Γιατί θα επιστρέψουμε στην εποχή όπου
"οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά τις αλυσίδες τους".
Και ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος είναι αυτός που δεν έχει να χάσει τίποτα.
Για αυτό, don't worry.



Απλά, σφηνώστε καλά στο κεφάλι σας:
Ο εχθρός δεν είναι στο διπλανό γραφείο, στη διπλανή θέση στο εργοστάσιο ή στα γραφεία του δημοσίου. Ο εχθρός δεν είναι ο άστεγος, ο τοξικομανής, ο μετανάστης.
Και για αυτό ο θυμός σας και η ενέργεια σας δεν πρέπει να στρέφεται εναντίον αυτών.
Αλλά ενάντια σε αυτούς που πραγματικά φταίνε.

ΥΓ. Ο πολυχρονεμένος μας πρωθυπουργός που ο θεός(*) να του κόβει ώρες και να μας τις δίνει κοντοσούβλια, είπε προχτές:

"Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι βάζουμε τάξη στη χώρα. Το αίσθημα της ασφάλειας ήταν ζητούμενο. Είχε απαξιωθεί η Αστυνομία πριν από λίγους μήνες, πριν από ένα χρόνο, πριν από δύο χρόνια. Μιλούσαμε για την απαξίωση αυτού του Σώματος. Σήμερα, βάζουμε τάξη και στέλνουμε το μήνυμα όχι μόνο σε κάθε πολίτη, αλλά και διεθνώς –"

Επειδή δεν ένιωσα ποτέ ανασφαλής από τον "Επαναστατικό" Αγώνα, αλλά πρωθυπουργός θα είναι, κάτι θα ξέρει, μόλις βρεθούν στις "γιάφκες" του "Επαναστατικού" Αγώνα το λάπτοπ και η βιντεοκάμερα από την διάρρηξη του (νοικιασμένου) αυτοκινήτου μου, το κινητό και το πορτοφόλι της Μπρέζνιεβα που την έκλεψαν κάτω από το σπίτι,αλλά και τα κοσμήματα και τα χρήματα από την κλοπή στο σπίτι των φίλων μου Γ.+Μ. παρακαλώ τον κ. Χρυσοχοϊδη να μου στείλει ένα e-mail ή ένα tweet.
Φαντάζομαι επίσης, ότι πλέον η κ.Κωνσταντίνα Κούνεβα και η κ.Κάρμεν του ViaVai, αισθάνονται ασφαλής γυρίζοντας σπίτι μετά την δουλειά.
Επίσης, για την "απαξίωση της αστυνομίας", μπορεί ο κ.πρωθυπουργός να ρωτήσει τον Μάριο Ζέρβα (δε θα δυσκολευτεί να τον βρει, στη φυλακή είναι, πάνω από ένα μήνα για "ταραχές"), και την Ίλντα Τόντι, χήρα και μητέρα του ορφανού παιδιού του Νίκου Τόντι, που φόνευσαν τσάμπα και βερεσέ οι αξιόπιστοι μπάτσοι του.
Να τα πει επίσης και σε αυτούς τους διαδηλωτές:



Α στα διάλα ρε.
(ο σύντροφος που εκσφενδόνισε την πράσινη σακούλα στο 1:46 του βίντεο, παρακαλείται όπως επικοινωνήσει με το μπλογκ για τα δέοντα συγχαρητήρια).


(διαβάστε επίσης:
Γιατί δεν χρειάζονται πολλά λόγια, Ακανόνιστη
Λίγο άνοιξη ακόμα, Κοκκινομπαλόνη. (έχει βάλει και 2 εκπληκτικές εικόνες, που τις βρήκε???)
και ένα αρθράκι για το "ποιος φταίει", από τον Techie Chan:
Γυμνός, το έγκλημα της ΤτΕ σε ταληράκια.)


Ας μην κλείσουμε όμως με τους ΜΠΑ ΓΟΥ ΔΟ.
Ο τίτλος του ποστ, είναι "να γελάτε".

Δυναμώστε τα ηχεία και δείτε το βίντεο:



(μου το είχε στείλει πρώτη φορά πέρυσι ένας καλός φίλος και blogger, o τρελοαργεντίνοέλληνας, apos. Thx man).
(τα μουσικά βιντεάκια είναι από την καμπάνια playingforchange. Τι είναι αυτό?
Πατήστε ΕΔΩ για να μάθετε).