"Κείμενο αγνώστου που με βρίσκει σχεδόν εξ ολοκλήρου σύμφωνη. Αν συμφωνείτε κι εσείς ανεβάστε το στο blog σας μιας κι εγώ δεν έχω και δεν μπορώ να το διαδώσω."
Παρακολουθώντας τη συνέλευση από το διαδίκτυο, και χτες για λίγο και από κοντά, ομολογώ ότι έχω και εγώ προβληματισμούς για το λειτουργικό των διαδικασιών. Είναι βέβαια αυτονόητο για μένα, ότι μια νέα κινητοποίηση και μια νέα μορφή συζήτησης και συμμετοχής, θα πάρει το χρόνο της για να βρει τον τρόπο της.
Τις προτάσεις που αναφέρονται, τις βρίσκω αρκετά ενδιαφέρουσες και λειτουργικές, για αυτό και τις δημοσιεύω στο μπλογκ, προς σκέψη και συζήτηση.
"Οι παρακάτω προτάσεις απορρέουν από το ενδιαφέρον μου για το κίνημα και την εμπειρία που απέκτησα από την παραμονή μου στη κατάληψη της Placa de Catalunya. Σε καμία περίπτωση δεν είναι πέραν αμφισβήτησής, για αυτό και είναι απλά προτάσεις που μπορούν να κριθούν και να ψηφιστούν αρνητικά ή θετικά. Θα ήθελα όσο τίποτα άλλο αν ήμουν Ελλάδα και να τις έδινα ο ίδιος στη συνέλευση όμως αυτό δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή. Για αυτό παραθέτω το κείμενο εδώ για όποιον ενδιαφέρετε να το προωθήσει, και φυσικά δε διεκδικώ καμία ταυτότητα στις προτάσεις αυτές, όπως έχω ξαναπεί, ότι βγαίνει από τη σκέψη μου είναι ανεξάρτητο και αυτόνομο από το δημιουργό του.
Η συνέλευση κατά την ταπεινή μου άποψη πρέπει να περάσει σε άλλο επίπεδο που θα προωθεί τη δράση και να μη μείνει ως βήμα εκτόνωσης, καταλαβαίνω ότι πολύ άνθρωποι νιώθουν πνιγμένοι μέσα τους σε αυτό που ζούμε, μερικοί από μας κουβαλάμε αυτό το πνίξιμο χρόνια πριν τη κρίση και για αυτό δε ξαφνιαστήκαμε από αυτήν. Για να βγει όμως κάποιο αποτέλεσμα χρειάζονται κάποιες οργανωτικές μεταρρυθμίσεις και προχωράω κατευθείαν σε προτάσεις.
1) Eίναι απαραίτητο η επανάσταση να αρχίσει μέσα μας, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο νομίζω να συζητάμε μια κοινωνία που θα βασίζετε στη ισότητα και ισοτιμία ανάμεσα στους πολίτες τις όταν στις δικές μας συνελεύσεις δε έχουμε προβλέψει για ανθρώπους με αναπηρία πρόσβαση. Πρέπει να υπάρχουν διάδρομοί και στις δύο πλευρές της κεντρικής συνέλευσης και θα έλεγε ακόμα και διερμηνείς εθελοντές ώστε στη ψηφοφορία να είναι πραγματικά όλοι και όχι μόνο όλοι όσοι μπορούνε να είναι.
2) Το 1.5 λεπτό χρόνου ομιλίας (που ούτως ή άλλος σπάνια τηρείτε) δε αφήνει περιθώρια για ουσιαστικές τοποθετήσεις Γνώμη μου είναι να πάει στα 5 λεπτά με δυνατότητα παράτασης άλλα 5 λεπτά, μετά από έγκριση που θα δίνετε μέσα από άμεσο ψήφισμα που θα ζητά ο ίδιος ο ομιλητής από τον δήμο, για τη περίπτωση που ο ομιλητής το χρειάζεται ώστε να ολοκληρώσει τη σκέψη του και εφόσον πλειοψηφία του ακροατηρίου το επιθυμεί.
3) Θα πρέπει να υπάρχουν θεματικές ενότητες, όπως υπάρχουν ήδη και ψηφίζονται από το δήμο, όμως θα πρέπει αν τηρούνται ώστε να υπάρξει μια συνοχή. Η τήρηση μιας θεματική ενότητας θα προτρέπει τους ομιλητές να ανταλλάξουν απόψεις πάνω σε ένα αριθμό θεμάτων που απασχολεί την πλειοψηφία (αφού θα έχουν προηγουμένως ψηφιστεί) και έτσι το ακροατήριο θα είναι δέκτης ενός εποικοδομητικού διαλόγου όπου θα οδηγήσει και σε ώριμα ψηφίσματα αργότερα.
4) Ποιο συγκεκριμένα, για το Σύνταγμα, γνώμη μου είναι να υπάρχουν περισσότερες από μια συνέλευσης που θα λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της ημέρας, τηρώντας η κάθε μια τη διαδικασία με τις θεματικές ενότητες που ανέφερα παραπάνω. Οι ομάδες θα είναι μικρότερες και πιο εύκολα διαχειρίσιμες χωρίς να χρειάζεται ίσως συντονιστής. Αυτό βέβαια προϋποθέτει σεβασμό του κάθε ομιλητή από τους υπόλοιπους, που ουσιαστικά είναι σεβασμός προς τον εαυτό μας. Οι ομάδες μπορούνε να είναι σε ένα κύκλο καθισμένοι κάτω, στο μπροστινό κύκλο θα είναι 10-20 άτομα που θέλουν να μιλήσουν και πίσω σε ομόκεντρους κύκλους το ακροατήριο και οι υπόλοιποι ενδιαφερόμενοι ομιλητές, ο λόγος θα δίνετε κυκλικά με βάση τη κίνηση του ρολογιού, κάθε ένας που θα τελειώνει την ομιλία του θα σηκώνετε και θα δίνει τη θέση στον επόμενο που θα ήθελε να μιλήσει περιμένοντας τη σειρά του μέσα στο κεντρικό κύκλο και αυτός που ήδη μίλησε θα μεταφέρετε πίσω από τον κεντρικό κύκλο στο ακροατήριο. Αν υπάρχει θέμα με το ποιος να μιλήσει πρώτος και δεύτερος θα μπορούσε να υπάρχει ένα κουτί με αριθμούς ώστε να βγαίνει μια τυχαία σειρά προτεραιότητας
Σε κάθε συνέλευση θα πρέπει να υπάρχει σε ευδιάκριτο σημείο η θεματολογία της ώστε να γνωρίζουν οι περαστικοί το θέμα και να κρίνουν αν θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτό. Καλό θα ήταν να υπάρχει και ένας μικρός τηλεβόας που θα έχει ο ομιλητής και θα περνά από χέρι σε χέρι μέσα στο κύκλο ώστε να ακούγετε καθαρά. Κάποιος θα πρέπει να κρατάει τα πρακτικά της συνέλευσης και κυρίως τις προτάσεις, ή εναλλακτικά ο κάθε ομιλητής αφότου τελειώσει θα πρέπει επιγραμματικά να γράφει τις προτάσεις της ομιλία του αν υπάρχουν, σε ένα κοινό τετράδιο που θα βρίσκετε σε ένα τραπεζάκι έξω από το κύκλο, μαζί με το όνομα του. Κάθε συνέλευση θα μαζεύει τις προτάσεις που αφορούν το θέμα της.
Το βράδυ στη κεντρική συνέλευση θα έρχονται όλες οι προτάσεις προς μαζική ψηφοφορία, ανά θέμα. Δηλαδή θα υπάρχει η ανακοίνωση και περιγραφή του θέματος και αμέσως μετά ακολουθούν οι προτάσεις. Θα πρέπει στη κεντρική συνέλευση να υπάρχει συντονιστής, υπομονετικός και ευγενικός. Οι προτάσεις θα μπορούν απλά να περιγραφούν από τον συντονιστή μέσα από το τετράδιο και θα μπορούσε να καλείτε ο δηλών της προτάσεως ώστε να αναλύσει τη πρόταση του στη κεντρική συνέλευση πριν πάει προς ψήφιση, με ίδιο χρόνο ανάπτυξης όπως στη μικρές συνελεύσεις 5+5 λεπτά (βάση του πρώτου σημείου που ανέφερα παραπάνω).
Δηλαδή η κεντρική συνέλευση θα μπορούσε να αρχίζει 8 με 9 και να υπάρχει η ανακοίνωση των προτάσεων και η ψηφοφορία τους, δε θα υπάρχουν καινούργιες προτάσεις επί των θεμάτων στο διάστημα αυτό. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας, θα ακολουθεί το δεύτερο μέρος της κεντρικής συνέλευσης όπου ο καθένας, όπως γίνετε και σήμερα, με κλήρο θα έρχεται στο βήμα για να δώσει καινούργιες προτάσεις οι οποίες θα ψηφίζονται επιτόπου μετά το άκουσμα τους ώστε να μπουν στη λίστα με τις μικρές συνελεύσεις της επόμενης μέρας. Σε αυτή τη λίστα θα υπάρχουν όλες οι προτάσεις και θα είναι διαθέσιμη σε όλους στη γραμματεία. Ο καθένας οποιαδήποτε στιγμή της μέρας θα μπορεί να πηγαίνει στη γραμματεία όπου είναι η λίστα και να διαλέγει ένα από τα ψηφισμένα θέματα και να στήνει μια μικρή συνέλευση, στο τετράδιο δίπλα στο θέμα θα σημειώνετε ότι είναι σε εξέλιξη ώστε όταν έρθει κάποιος και δει τα θέματα να μπορεί συμμετάσχει στη συνέλευση που τον ενδιαφέρει και να μη στήνονται διπλές συνελεύσεις με το ίδιο θέμα. Ίσως θα ήταν προτιμότερο, αυτός που κάνει τη πρόταση στη κεντρική συνέλευση να έχει την πρόθεση να στήσει την μικρή συνέλευση την επομένη.
Επανέρχομαι στη κεντρική συνέλευση, είπαμε στο πρώτο μέρος έχουμε το ψήφισμα των προτάσεων που έχουν προκύψει από τις μικρές συνελεύσεις Στο δεύτερο μέρος έχουν τις καινούργιες προτάσεις και το ψήφισμα τους για να προωθηθούν στη λίστα με τις μικρές συνελεύσεις της επομένης μέρας. Τέλος θα μπορούσε το υπόλοιπο της βραδείας αν συνεχίσει με το άκουσμα ομιλιών που δεν εμπεριέχουν προτάσεις αλλά απόψεις που θα δίνουν τροφή για σκέψη και ότι άλλο που δε θα χρειάζεται καταγραφή.
5) Στο τέλος κάθε κεντρικής συνέλευσης θα πρέπει αν βγαίνει ένα κείμενο με τις προτάσεις και τις δραστηριότητες που θα έχουν ψηφιστεί. Να δημοσιεύεται στο διαδίκτυο και να τυπώνετε σε μικρά φυλλάδια και να μοιράζετε στις γειτονιές, στο μετρό χέρι με χέρι, από πόρτα σε πόρτα και όχι πεταμένα στο δρόμο ή κολλημένα στο τοίχο. Κάτι που είδα να γίνετε και στη Βαρκελώνη, όσο ήμουν εκεί, στο αντίστοιχο κίνημα. Αρκετός κόσμος στα σπίτια του δεν έχει ίντερνετ και βλέπει μόνο τηλεόραση, επομένως δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα πρέπει να πάμε εμείς σε αυτούς.
6) Επί των θεμάτων, πιστεύω πέρα την θεωρίας πρέπει να γίνει δράση και μάλιστα ριζοσπαστική, δυναμική αλλά κυρίως ειρηνική. Βέβαια αυτά θα προκύψουν από τις συνελεύσεις. Ο κόσμος πρέπει να συμμετέχει ενεργά σε όλο αυτό και τι πιο όμορφο να δηλώσει παρών στις ομάδες που δραστηριοποιούνται μέσα στη πλατεία και όχι μόνο, όπως καθαρισμού, σίτισης και ότι άλλο έχει να προσφέρει. Θα ήταν πολύ χρήσιμος να αρχίσουν έρευνες από ομάδες φοιτητών πάνω σε θέματα που θα αφορούν το κίνημα και τη κοινωνία που οραματίζεται, όπως για παράδειγμα εργασίες από σπουδαστές οικονομολόγους πάνω σε νέα οικονομικά μοντέλα, κοινωνιολόγους επίσης στο τομέα τους, ψυχολόγους για το πως θα μπορούσε να αντιστραφεί ο φόβος των πολιτών κ.α.
7) Πιστεύω ένα από τα πιο θετικά σημεία του κινήματος είναι οι συνελεύσεις στις γειτονιές, με κάποιο τρόπο θα πρέπει όλες οι συνελεύσεις να συνδεθούν. Γνώμη μου είναι κάθε τοπική συνέλευση να βγάζει τα δικά της ψηφίσματα στα θέματα που την απασχολούν και ύστερα να βρίσκονται τα κινά σημεία δράσης.
Τέλος, ο αγώνας δεν πρέπει να έχει πρόσωπα ως ηγέτες ούτε ως στόχους, το να φύγει το ένα κόμμα από κυβέρνηση, ή το να φύγει το ΔΝΤ δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η λογική μας, να βασιζόμαστε ο ένας στον άλλον, να ανταλλάσσουμε σκέψεις, αγαθά... αυτό είναι που πραγματικά φοβούνται, ίσως μόνο αυτό. Τίποτα κανείς δεν καταφέρνει μόνος του που να μη μπορεί να χαθεί εύκολα, όμως ότι χτίζουν όλοι μαζί τίποτα δε μπορεί να το γκρεμίσει"
2 σχόλια:
Ουσιαστική πρόταση επί της ουσίας και της διαδικασίας. Με βρίσκει σύμφωνη,
Ωραία θα ήταν αυτά για μια συνέλευση που δεν θα ήταν καθημερινή και θα είχε πια θεσμοθετηθεί ως όργανο του πολιτεύματος που παίρνει τις αποφάσεις. Η συνέλευση αυτή του Συντάγματος έχει έναν στόχο, κι ας τον χάνει που και που, που έχει εκφραστεί στο αρχικό πρώτο ψήφισμα. Είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση με ό,τι έφερε μαζί της και να εφαρμοστεί άμεση δημοκρατία (τώρα!). Το πως θα γίνει αυτό καλείται να βρει αυτη η συνέλευση και όχι μονον αυτή, αλλά και όλες οι συνελευσεις. Απο κει και πέρα ναι επι της διαδικάσιας υπάρχουν πολλά πολλά κενά και δυσλειτουργίες. Δύσκολα εγχειρήματα και πρωτόγνωρα. Θα δείξει...
Δημοσίευση σχολίου