Για να μην ξεχνιέμαι...

Είναι πολλές ιδέες που μου έρχονται για ποστ, αλλά τελευταία έχω απομακρυνθεί λίγο από την χαζοοθόνη (ευτυχώς) και έτσι τελικά δεν ανεβαίνει τίποτα εδώ. Ένα θεματάκι που ήθελα να θίξω-υπενθυμίσω μου το "πρόλαβε" το χτεσινό "Έψιλον" της Κ.Ε. (καλύτερα, το διαβάζουν πολλοί περισσότεροι!!!!!):

Γεννιέσαι στην Ελλάδα, μεγαλώνεις στην Ελλάδα, πας σχολείο στην Ελλάδα και κλείνεις τα 18:
Τι κάνεις; Βγάζεις εκλογικό βιβλιάριο, σκέφτεσαι να σπουδάσεις ή να πιάσεις δουλειά, ίσως αν είσαι άντρας πας φαντάρος (ειδικά αν περάσει του Μεϊμαράκη), λες μήπως να πας κάνα ταξιδάκι στο εξωτερικό, σκέφτεσαι να κωλοβαρέσεις κάνα δυο τρία έξι χρόνια, ειδικά αν σε παίρνει από τους γονείς σου να σε θρέφουν ή κάνεις για κάποια χρόνια ψιλοδουλίτσες αριστερά δεξιά, να βγάζεις τα τσιγάρα και τους καφέδες σου, πριν μπεις στο σύστημα και αρχίσεις να δουλεύεις σαν τον είλωτα και να συμπληρώσεις ένσημα.
Σωστά;
Όχι αν δεν έχεις τουλάχιστον έναν γονέα Έλληνα.
Σε αυτή την περίπτωση λέγεσαι "μετανάστης δεύτερης γενιάς" και αν δεν περάσεις σε σχολή, ή και αν περάσεις, μόλις τελειώσεις, πρέπει κάθε χρόνο να μαζεύεις 200 ένσημα, γιατί αλλιώς αν σε πιάσουν σε στέλνουν σε μια χώρα που υποτίθεται είναι η δική σου, αλλά εσύ μπορεί και να μην την έχεις δει παρά μόνο σε ένα χάρτη....

Δείτε και το ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ, το ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ.
Η παρόρμηση μου είχε έρθει διαβάζοντας το θέμα του Βασίλη Χρονόπουλου "Από που και ως που μετανάστες;" στην Γαλέρα του Μαρτίου (η αποχή από το ιντερνετ που λέγαμε).