Άθελα του θέλω να πιστεύω και υπό την πίεση του αποτρόπαιου θέματος, ο δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας Γιώργος Μαρνέλλος διέπραξε ένα σφάλμα (και φαντάζομαι δεν θα είναι ο μόνος στα ΜΜΕ αυτές τις μέρες):
Καλύπτοντας το θέμα της δολοφονίας στην Σαντορίνη, ενός πραγματικά εξωφρενικού και αποτρόπαιου εγκλήματος χαρακτηρίζει τον δολοφόνο, δυο φορές, την πρώτη με εισαγωγικά και την δεύτερη χωρίς αλλά με την λέξη "μάλλον" μπροστά, σχιζοφρενή. Το "ατόπημα" γίνεται μεγαλύτερο, διαβάζοντας την τελευταία παράγραφο του θέματος, όπου αναφέρεται "σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες δεν υπάρχουν στοιχεία για παθολογικό-ψυχιατρικό ιστορικό". Δηλαδή, δίνεται σε έναν αποτρόπαιο δολοφόνο ο χαρακτηρισμός του "σχιζοφρενούς", χωρίς κανένα στοιχείο ότι είναι τέτοιος. Όχι, δεν υπερασπίζομαι τα δικαιώματα του δολοφόνου, αλλά των σχιζοφρενών.
Καταλαβαίνω την εσφαλμένη έννοια που έχει δοθεί στην λέξη (και με τη βοήθεια του κακομεταφρασμένου τίτλου της ταινίας "The Texas Chainsaw Massacre" ως ο "σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι"), αλλά κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει η εξίσωση σχιζοφρενής=βίαιο άτομο, υποψήφιος δολοφόνος.
Στιγματίζει άτομα, τα οποία είναι 1 στους 100 (σκεφτείτε το λίγο: αν ξέρετε 100 άτομα γύρω σας, η πιθανότητα είναι ένας εξ' αυτών να είναι σχιζοφρενής) και δημιουργεί άδικο κοινωνικό αποκλεισμό. Αντίθετα, οι μελέτες λένε ότι οι δείκτες εγκληματικότητας και βίαιης συμπεριφοράς των σχιζοφρενών είναι ίδιοι με το υπόλοιπου πληθυσμού.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να πάρετε εδώ:
www.openthedoors.com
Ασκληπίειο Πάρκο Αθηνών
medlockkids
και βέβαια και σε άλλες πηγές αν βάλετε στο google"σχιζοφρένεια".
Η δημοσίευση αυτή εμπνέεται όχι από το γεγονός ότι έχω προσωπική εμπειρία στο θέμα από το περιβάλλον μου, τουλάχιστον από όσο ξέρω γιατί η στατιστική λέει ότι θα πρέπει να έχω γνωρίσει αρκετούς και στο ευρύτερο περιβάλλον μου να έχω τουλάχιστον 2-3 άτομα με σχιζοφρένεια, αλλά από ένα άρθρο που είχα διαβάσει παλιά στην Ελευθεροτυπία και μου άνοιξε το μυαλό.
3 σχόλια:
Αν και νομίζω ότι οι στατιστικές χάνουν λίγο, γιατί αποκλείεται στη βουλή μας να έχουμε μόνο τρεις, δίκιο έχεις, μπράβο που το επισήμανες.
Νομίζω οτι ο καθένας από μας μπορεί να χαρακτηριστεί σχιζοφρενής. Φτάνει μόνο να οδηγήσεις σ' έναν δρόμο της Αθήνας για να σιγουρευτείς. Ο καθένας λέει ότι του καπνίσει και οι δημοσιογράφοι που ξεμένουν από θέματα τον Αύγουστο, τα δίνουν όλα.
Όλοι έχουμε τις ίδιες πιθανότητες να σχιζοφρενιάσουμε, δεν γεννιέσαι σχιζοφρενής, γίνεσαι. Έτσι τουλάχιστον μου έχει πει ένας θείος ψυχολόγος - ψυχίατρος που ζεί και δουλεύει στη Σουηδία.
Πρέπει να σταματήσουν να βγάζουν διαγνώσεις οι ηλίθιοι των ΜΜΕ και να κοιτάξουν να περιοριστούν στη δουλειά τους.
Ορέστη, μ' αρέσει η αναγωγή σου! Η στατιστική μιλάει όμως για το σύνολο του πληθυσμού, είμαι σίγουρος ότι σε συγκεκριμένα ιδρύματα όπως αυτό που ανέφερες το ποσοστό ανεβαίνει!
Μάνετ, δεν έχεις δίκιο στο πρώτο. Αυτό επισημαίνω στο ποστ. ΆΛΛΟ ο σχιζοφρενής ΑΛΛΟ ο φρενοβλαβής. Το πιστοποιητικό της φρενοβλάβειας αν δεν κάνω λάθος είναι στα δικαιολογητικά που χρειάζονται να προσκομίσεις για να πάρεις δίπλωμα ή τουλάχιστον αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού. Στα άλλα συμφωνούμε. Ο θείος σου είναι ο Polsemannen?
Δημοσίευση σχολίου