Image by Shutterhack via FlickrΔεύτερο συνεχόμενο στενάχωρο ποστ.
Χτες πέθανε η θεία μια φίλης μου. Κατάκοιτη εδώ και ένα χρόνο, ησύχασε, κατά την ταπεινή μου άποψη. Σήμερα ήταν να γίνει η κηδεία. Δεν έγινε. Θα γίνει άυριο. Δεν έγινε, λόγω της απεργίας. Δεν είχαν προλάβει, λέει, να ξεθάψουν κάναν άλλο και έτσι δεν είχε χώρο το νεκροταφείο.
Δε λέω, ιερό το δικαίωμα της απεργίας. Πιο ιερό και από τις "ιερές τελετές" της -όποιας- θρησκείας, κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη.
Πες το όμως κατα πρόσωπο στους συγγενείς, ότι πρέπει να ζήσουν μια ημέρα ακόμα τον πονο τους με τον άνθρωπο τους άθαφτο.
Συγγνώμη μάγκες και μάγκισες για την τόση μαζεμένη στεναχώρια...
3 σχόλια:
Σόρυ κιόλας αλλά στην συγκεκριμένη φάση ποιός απεργούσε και δεν μπορούσε να γίνει η διαδικασία?
Οι εργάτες που ξεθάβουν τους παλιούς για να κάνουν χώρο...
Τα νεύρα μου...
Στα παλιά "απολίτιστα" χρόνια οι άνθρωποι, τουλάχιστον τους νεκρούς τους τους τιμούσαν. Τώρα, και οι νεκροί είναι εμπόριο, στημένο στις πλάτες των πεθαμένων και στις πλάτες των συγγενών και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλοι είμαστε ή θα γίνουμε πελάτες. Τα νεκροταφεία στην Ελλάδα και το σύστημά τους, όπως και άλλοι τομείς της κοινωνίας μας είναι σάπια και ο μόνος σκοπός που έχουν είναι να αφαιρούν τα χρήματά και μαζί με αυτά και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων.
Δημοσίευση σχολίου