και επειδή μέχρι τώρα δεν το θυμάμαι ποτέ, ας το ανεβάσω κιόλας μπάς και το μάθω ποτέ:
Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του αμερικανικού
κολεγίου. Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή
τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της
Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας :
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην αμερικανική ιστορία; λέει η
δασκάλα. Ποιος είπε: "Δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο";
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από τον καινούριο:
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέλφεια, απαντά.
- Μπράβο Σουζούκι. Και ποιος είπε: "Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και για
το λαό";
ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει:
- Ντροπή σας! Ο Σουζούκι είναι Γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική ιστορία
καλύτερα από σας!
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία:
- Ρε δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι, μαλάκες γιαπωνέζοι!
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει:
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το
1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή.
- Θέλω να ξεράσω... ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει με βλοσυρό ύφος η δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι:
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου
δείπνου στο Τόκιο το 1991.
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει:
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα, λέω γω!!!
Ο Σουζούκι, ψύχραιμα:
- Μπιλ Κλίντον, στη Μόνικα Λουίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού
Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν:
- Α γαμήσου ρε μαλακισμένο Σουζούκι.
Ατάραχος ο Γιαπωνέζος:
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι Νότιας Αφρικής, το
2002.
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες, η δασκάλα έχει
σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο
διευθυντής:
- Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι:
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2004, στο πρώτο υπουργικό
συμβούλιο της κυβέρνησής του.
(υγ. το 2009 έχει καταλάβει πια ότι δεν είχε δει τίποτα ακόμα)
2 σχόλια:
Χαχαχαχα!
Και εγώ το είχα ακούσει αλλά είναι απο τα ανέκδοτα που είναι υπερβολικά αληθινά για να επιλέξεις να μην τα ξεχάσεις!
καλό! χαχαχαχαχα
Δημοσίευση σχολίου