...και εμείς τους λέμε "κι άλλο".
Ξεκινήστε πρώτα από εδώ: Η εκκωφαντική σιωπή, Ποια βία;, Δεν έχει νόημα πλέον, Ενός λεπτού ντροπή. (και πάνω στην εικόνα για τα του καίσαρος...)
Βάλτε και τον δίσκο να παίζει:
Τα περιστατικά πλέον εμφανίζονται με ρυθμό καταιγίδας. Δεν προλαβαίνεις να πάρεις ανάσα από το ένα σοκ και σου σκάει στην μούρη το επόμενο. Αν βέβαια είσαι ακόμα άνθρωπος και όχι ρομπότ, κτήνος, αποκτηνωμένος, αποχαυνωμένος.
Χωρίς καν να ψάξω στο μεγάλο ρουφιάνο, θυμάμαι: Νίκολας Τόντι, Κάρμεν, Μάριος Ζ, 15χρονος Αφγανός (όνομα, έστω μικρό δεν έχει αυτός?), ο πυτζαμοφόρος Τουήτυ. Εμπρησμός σε σπίτι μεταναστών στην Σπάρτη. Και σίγουρα ξεχνάω πολλούς ακόμα.
Όπως την κοπέλα που πήραν ανάμεσα μας, όπως αποχωρούσαμε από την πορεία στις 11 Μαρτίου, χωρίς να γίνεται το παραμικρό και αφού μας είχανε φλομώσει στην πίεση και στα χημικά τα ΜΑΤ.
Και λίγο, όχι πολύ, λίγο πιο πίσω: Κούνεβα, Κυριμοπούλου, Ηλιόπουλος, Γρηγορόπουλος, Αυγουστίνος, Πράσινα Σταράκια.
Αύξηση ΦΠΑ. Μείωση "δώρων" (δεν είναι δώρα ρε ζώα, δουλεμένα λεφτά είναι) και επιδομάτων στο Δημόσιο (ούτε αυτά είναι επιδόματα ρε ζώα, πονηρές αυξήσεις που σας τις έδωσαν με αυτό τον τρόπο για να μπορούν να σας τις κάνουν ότι θέλουν αυτό είναι).
[ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΝΑΣ ΚΑΡΙΟΛΗΣ, ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ. Ιδιωτικός είμαι, από αυτούς που δουλεύουν χωρίς ωράριο και χωρίς συνθήκες. Έχω υπάρξει και μικρομεσαίος επιχειρηματίας παλαιότερα. Για να βγάζω και στις 2 περιπτώσεις λιγότερα από έναν μέσο δημόσιο υπάλληλο. Αυτό όμως δεν με κάνει να θέλω να ψοφήσει ο γάιδαρος των δημοσίων υπαλλήλων.]
Βία, βία, βία... Και το κακό είναι ότι την συνηθίζουμε... Μας κακοφαίνεται, μας πνίγει -σε όσους τουλάχιστον ακόμα δεν έχει πιάσει η λοβοτομή, αλλά την συνηθίζουμε...Ή απλά, την καταπίνουμε με δυσκολία.
Ζαρντινιέρες, πράσινα σταράκια, Πυρήνες της φωτιάς και 15χρονα παιδάκια...
Βία κάθε μέρα, όλη μέρα, με διάφορες μορφές.
Βία δεν είναι η καθημερινή μας εναγρίωση από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης? Όπου έχεις "μισθωτούς" μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ να σου αναλύουν την... ακρίβεια στο καλάθι την νοικοκυράς. Πάντα αντικειμενικά, πάντα ανεξάρτητα, πάντα αδέσμευτα και πάντα για το δικό μας το καλό.
(πριν λίγες μέρες ξύπνησα και είδα στην αποβραδίς ανοιχτή τηλεόραση με κλειστή τη φωνή τον υπότιτλο, κάτω από τη φάτσα του Γ.Παπαδάκη-Καλημέρα Γελάδα: "Πως θα ΜΑΣ επηρεάσουν τα νέα μέτρα". Τι "ΜΑΣ" ρε ΚΑΡΙΟΛΗ, που να σου μαδήσουν το μουστάκι? Το ίδιο θα επηρεάσουν εμένα και εσένα? Τα ίδια βγάζω εγώ, τα ίδια βγάζεις εσύ? Λίγη τσίπα ρε μπάσταρδε, άστο σκέτο, "Πως θα επηρεάσουν τα νέα μέτρα", μην βάλεις το ΣΑΣ και μας φτύσεις κατάμουτρα, άστο έστω σκέτο!)
Ή δεν είναι βία όλα τα ρι-άλητη σόου, όπου, άντε, ας πάει στο διάολο όταν βλέπουμε κάνα ψώνιο που θέλει να κάνει καριέρα, όχι ότι γουστάρω, αλλά δε γαμιέται, τα άλλα, όπου "ελάτε να σας χαστουκίσουμε κατάμουτρα, να σας ξεφτιλίσουμε, να δείξουμε σε όλο τον κόσμο τι άχρηστοι είσαστε ή πόσο άτυχοι και δύστυχοι υπήρξατε" και σαν ανταμοιβή ΙΣΩΣ ανέβει η δουλειά στην ταβέρνα σας/ξεχρεώσετε τα δάνεια σας/σας χτίσουμε νέο σπίτι.
[Λαζόπουλε, τόσα αποσπάσματα από τηλεοπτικές εκπομπές δείχνεις, με αυτή την ξεφτίλα όπου έχει πάρει πρωτοκαθεδρία το κανάλι που σε πληρώνει, θα ασχοληθείς???]
Βία δεν είναι το να πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ ή στη λαϊκή και να γυρίζω, μήνα με το μήνα με ολοένα μικρότερο καλάθι -ή πιο άδειο πορτοφόλι?
Ή μήπως δεν είναι ΒΙΑ το να παίρνω 1100€ το μήνα και να λέω "και πάλι καλά" γιατί οι περισσότεροι -και όχι μόνο στην χώρα μου- παίρνουν πολύ λιγότερα. Τώρα, αν αυτά μου αρκούν απλώς για να έχω μια ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ διαβίωση, χωρίς ιδιαίτερα φρου φρου και χωρίς στερήσεις ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, είναι άλλο καπέλο. Όχι, δεν ζηλεύω ούτε θέλω κούρσες, βίλες και εξωτικά ταξίδια. Αλλά να μπορώ να πάω σε μια γαμημένη συναυλία, ένα γαμημένο θέατρο και ένα γαμημένο ταξίδι, χωρίς να σκέφτομαι ότι τον επόμενο μήνα θα μου φτάσουν ίσα πως για τους λογαριασμούς. ΚΑΙ ΟΧΙ, ΔΕΝ ΚΛΑΙΓΟΜΑΙ. Θεωρώ ότι ακόμα είμαι στους προνομιούχους. Που μπορώ να ξέρω ότι έστω και έτσι, μπορώ να πάω ένα ταξίδι.
Μεγάλο μέρος των γύρω μου δεν ξέρει αν θα έχει να φάει. Όχι σε ένα μήνα. Σήμερα. Επειδή δεν είναι οι φίλοι μου, δεν πάει να πει ότι δεν ξέρω ότι υπάρχουν και που είναι.
Σας έχει τύχει να έρθει άνθρωπος πάνω από το τραπέζι που τρώτε και να σας ρωτήσει αν μπορεί να πάρει το κόκκαλο με το κρέας από το πιάτο σας? Το καλαμάκι με το ένα κομματάκι κρέας που περίσσεψε στο πιάτο? Το πρώτο έτυχε σε εμένα. Το δεύτερο στον αδερφό μου. Το δεύτερο συνέβη στην Αθήνα. Το πρώτο στις Βρυξέλλες.
ΣΤΗΝ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΓΑΜΗΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ.
Και όχι, αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι τυχερός και να λέω πάλι καλά για μένα. Με κάνει να ντρέπομαι που ζω σε αυτό το κόλπο και που δεν το αλλάζω.
Ξέφυγα τελείως. Το ξερα ότι θα γίνει.
Από που ξεκινήσαμε? Πρέπει να έχει τελειώσει και η μουσική τώρα. Οκ, πάμε άλλο ένα:
Στην συνέχεια, επειδή δεν υπόσχομαι ότι θα μείνω κόσμιος απομακρύνεται τα παιδιά και τους θεούσους από την οθόνη, και πάρτε νερό και ξηρά τροφή. Έχω την βεβαιότητα ότι αυτό το ποστ θα βγει σε μέγεθος θωρηκτού Ποτέμκιν.
Βάλτε και τον δίσκο να παίζει:
Χωρίς καν να ψάξω στο μεγάλο ρουφιάνο, θυμάμαι: Νίκολας Τόντι, Κάρμεν, Μάριος Ζ, 15χρονος Αφγανός (όνομα, έστω μικρό δεν έχει αυτός?), ο πυτζαμοφόρος Τουήτυ. Εμπρησμός σε σπίτι μεταναστών στην Σπάρτη. Και σίγουρα ξεχνάω πολλούς ακόμα.
Όπως την κοπέλα που πήραν ανάμεσα μας, όπως αποχωρούσαμε από την πορεία στις 11 Μαρτίου, χωρίς να γίνεται το παραμικρό και αφού μας είχανε φλομώσει στην πίεση και στα χημικά τα ΜΑΤ.
Και λίγο, όχι πολύ, λίγο πιο πίσω: Κούνεβα, Κυριμοπούλου, Ηλιόπουλος, Γρηγορόπουλος, Αυγουστίνος, Πράσινα Σταράκια.
Αύξηση ΦΠΑ. Μείωση "δώρων" (δεν είναι δώρα ρε ζώα, δουλεμένα λεφτά είναι) και επιδομάτων στο Δημόσιο (ούτε αυτά είναι επιδόματα ρε ζώα, πονηρές αυξήσεις που σας τις έδωσαν με αυτό τον τρόπο για να μπορούν να σας τις κάνουν ότι θέλουν αυτό είναι).
[ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΝΑΣ ΚΑΡΙΟΛΗΣ, ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ. Ιδιωτικός είμαι, από αυτούς που δουλεύουν χωρίς ωράριο και χωρίς συνθήκες. Έχω υπάρξει και μικρομεσαίος επιχειρηματίας παλαιότερα. Για να βγάζω και στις 2 περιπτώσεις λιγότερα από έναν μέσο δημόσιο υπάλληλο. Αυτό όμως δεν με κάνει να θέλω να ψοφήσει ο γάιδαρος των δημοσίων υπαλλήλων.]
Βία, βία, βία... Και το κακό είναι ότι την συνηθίζουμε... Μας κακοφαίνεται, μας πνίγει -σε όσους τουλάχιστον ακόμα δεν έχει πιάσει η λοβοτομή, αλλά την συνηθίζουμε...Ή απλά, την καταπίνουμε με δυσκολία.
Ζαρντινιέρες, πράσινα σταράκια, Πυρήνες της φωτιάς και 15χρονα παιδάκια...
Βία κάθε μέρα, όλη μέρα, με διάφορες μορφές.
Βία δεν είναι η καθημερινή μας εναγρίωση από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης? Όπου έχεις "μισθωτούς" μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ να σου αναλύουν την... ακρίβεια στο καλάθι την νοικοκυράς. Πάντα αντικειμενικά, πάντα ανεξάρτητα, πάντα αδέσμευτα και πάντα για το δικό μας το καλό.
(πριν λίγες μέρες ξύπνησα και είδα στην αποβραδίς ανοιχτή τηλεόραση με κλειστή τη φωνή τον υπότιτλο, κάτω από τη φάτσα του Γ.Παπαδάκη-Καλημέρα Γελάδα: "Πως θα ΜΑΣ επηρεάσουν τα νέα μέτρα". Τι "ΜΑΣ" ρε ΚΑΡΙΟΛΗ, που να σου μαδήσουν το μουστάκι? Το ίδιο θα επηρεάσουν εμένα και εσένα? Τα ίδια βγάζω εγώ, τα ίδια βγάζεις εσύ? Λίγη τσίπα ρε μπάσταρδε, άστο σκέτο, "Πως θα επηρεάσουν τα νέα μέτρα", μην βάλεις το ΣΑΣ και μας φτύσεις κατάμουτρα, άστο έστω σκέτο!)
Ή δεν είναι βία όλα τα ρι-άλητη σόου, όπου, άντε, ας πάει στο διάολο όταν βλέπουμε κάνα ψώνιο που θέλει να κάνει καριέρα, όχι ότι γουστάρω, αλλά δε γαμιέται, τα άλλα, όπου "ελάτε να σας χαστουκίσουμε κατάμουτρα, να σας ξεφτιλίσουμε, να δείξουμε σε όλο τον κόσμο τι άχρηστοι είσαστε ή πόσο άτυχοι και δύστυχοι υπήρξατε" και σαν ανταμοιβή ΙΣΩΣ ανέβει η δουλειά στην ταβέρνα σας/ξεχρεώσετε τα δάνεια σας/σας χτίσουμε νέο σπίτι.
[Λαζόπουλε, τόσα αποσπάσματα από τηλεοπτικές εκπομπές δείχνεις, με αυτή την ξεφτίλα όπου έχει πάρει πρωτοκαθεδρία το κανάλι που σε πληρώνει, θα ασχοληθείς???]
Βία δεν είναι το να πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ ή στη λαϊκή και να γυρίζω, μήνα με το μήνα με ολοένα μικρότερο καλάθι -ή πιο άδειο πορτοφόλι?
Ή μήπως δεν είναι ΒΙΑ το να παίρνω 1100€ το μήνα και να λέω "και πάλι καλά" γιατί οι περισσότεροι -και όχι μόνο στην χώρα μου- παίρνουν πολύ λιγότερα. Τώρα, αν αυτά μου αρκούν απλώς για να έχω μια ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ διαβίωση, χωρίς ιδιαίτερα φρου φρου και χωρίς στερήσεις ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, είναι άλλο καπέλο. Όχι, δεν ζηλεύω ούτε θέλω κούρσες, βίλες και εξωτικά ταξίδια. Αλλά να μπορώ να πάω σε μια γαμημένη συναυλία, ένα γαμημένο θέατρο και ένα γαμημένο ταξίδι, χωρίς να σκέφτομαι ότι τον επόμενο μήνα θα μου φτάσουν ίσα πως για τους λογαριασμούς. ΚΑΙ ΟΧΙ, ΔΕΝ ΚΛΑΙΓΟΜΑΙ. Θεωρώ ότι ακόμα είμαι στους προνομιούχους. Που μπορώ να ξέρω ότι έστω και έτσι, μπορώ να πάω ένα ταξίδι.
Μεγάλο μέρος των γύρω μου δεν ξέρει αν θα έχει να φάει. Όχι σε ένα μήνα. Σήμερα. Επειδή δεν είναι οι φίλοι μου, δεν πάει να πει ότι δεν ξέρω ότι υπάρχουν και που είναι.
Σας έχει τύχει να έρθει άνθρωπος πάνω από το τραπέζι που τρώτε και να σας ρωτήσει αν μπορεί να πάρει το κόκκαλο με το κρέας από το πιάτο σας? Το καλαμάκι με το ένα κομματάκι κρέας που περίσσεψε στο πιάτο? Το πρώτο έτυχε σε εμένα. Το δεύτερο στον αδερφό μου. Το δεύτερο συνέβη στην Αθήνα. Το πρώτο στις Βρυξέλλες.
ΣΤΗΝ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΓΑΜΗΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ.
Και όχι, αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι τυχερός και να λέω πάλι καλά για μένα. Με κάνει να ντρέπομαι που ζω σε αυτό το κόλπο και που δεν το αλλάζω.
Ξέφυγα τελείως. Το ξερα ότι θα γίνει.
Από που ξεκινήσαμε? Πρέπει να έχει τελειώσει και η μουσική τώρα. Οκ, πάμε άλλο ένα:
Ξεκινήσαμε λοιπόν, προφανώς με την περίπτωση του 15χρονου Αφγανού που έγινε κομμάτια από μια βόμβα. Άλλο ένα περιστατικό άμεσης, ωμής βίας. Το οποίο έχει μια χλιαρή αντίδραση από όλους μας. Εννοώ και μπλογκς και πολίτες.
Να φταίει το σόκ? Να φταίει που στην αρχή δεν ξέραμε τι και πως, ποιος και από ποιον?
Μπορεί.
Στην περίπτωση του Νίκολας Τόντι, τι έφταιγε? Ότι ήταν ξένος? Ότι δεν σκοτώθηκε στα Εξάρχεια? Σκατά, τα ίδια αναρωτιόμουν και στις 21 Φεβρουαρίου.
Ξέρετε τι γίνεται? Δεν φταίμε ακριβώς ούτε και εμείς, ούτε τα αντανακλαστικά μας. Οι ίδιοι πάνω κάτω άνθρωποι είμασταν που ενωθήκαμε στις φωτιές του 2007, οι ίδιοι πάνω κάτω τον Δεκέμβρη του 2008. Φτάσαμε στο 2010. Απλά, το σύστημα έχει βρει τον τρόπο:
Όχι, μην νομίσετε ότι το έχασα και έγινα ο αντιδραστικός Λιακόπουλος. Δεν χρειάζεται καν να υπάρχει συνωμοσία ή οργανωμένο σχέδιο πίσω από αυτό. Φυσική εξέλιξη είναι.
Οι λίγοι και εκλεκτοί, κρατάνε την πίτα στα χέρια τους, πιέζουν τους πολλούς, τους αποχαυνώνουν, τους ξυπνάνε τα ταπεινά ένστικτα επιβίωσης, εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα την έλλειψη παιδείας -που οι ίδιοι φυσικά δημιουργούν- και τους αφήνουν να τρώγονται μεταξύ τους.
Και αυτούς τους λίγους που δεν μασάνε από αυτά? Ε, σε αυτούς, δώσε τους από ένα προσωπικό χώρο να τα λένε να εκτονώνονται (λέγε με μπλογκ, τουήτερ κλπ), στους πιο οργανωμένους ή χωμένους από αυτούς δώστους κάνα πόστο, κάνα κόμμα, καμιά πιθανότητα για βουλευτική έδρα για να έχουν να πορεύονται και να αλληλοτρώγονται (δε φαντάζομαι να θέλετε να πω και ονόματα ε?) και άστους.
Το πολύ πολύ, να εξοντωθούν από την προσπάθεια, να απογοητευτούν και να τα παρατήσουν ή μόλις πιάσουν το κοκαλάκι και το γλείψουν να κουνήσουν και καμιά ουρίτσα και να αλυχτάνε για τα μάτια του κόσμου.
Να φταίει το σόκ? Να φταίει που στην αρχή δεν ξέραμε τι και πως, ποιος και από ποιον?
Μπορεί.
Στην περίπτωση του Νίκολας Τόντι, τι έφταιγε? Ότι ήταν ξένος? Ότι δεν σκοτώθηκε στα Εξάρχεια? Σκατά, τα ίδια αναρωτιόμουν και στις 21 Φεβρουαρίου.
Ξέρετε τι γίνεται? Δεν φταίμε ακριβώς ούτε και εμείς, ούτε τα αντανακλαστικά μας. Οι ίδιοι πάνω κάτω άνθρωποι είμασταν που ενωθήκαμε στις φωτιές του 2007, οι ίδιοι πάνω κάτω τον Δεκέμβρη του 2008. Φτάσαμε στο 2010. Απλά, το σύστημα έχει βρει τον τρόπο:
"ΘΑ ΣΑΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΩ ΚΑΡΙΟΛΗΔΕΣ, ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΜΑΖΙ ΣΑΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΡΕΜΑΛΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ.
Δεν θα ξέρετε που να πρωτοτρέξετε. Πορεία για το ασφαλιστικό? Τα μέτρα? Να συμπαρασταθείτε στην χήρα του Τόντι ή στην μάνα του Αφγανού? Ή να επιβιώσετε εσείς οι ίδιοι?
ΚΟΥΦΑΛΕΣ, ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ. ΕΙΣΤΕ ΛΙΓΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΠΟΛΛΟΙ."
Δεν θα ξέρετε που να πρωτοτρέξετε. Πορεία για το ασφαλιστικό? Τα μέτρα? Να συμπαρασταθείτε στην χήρα του Τόντι ή στην μάνα του Αφγανού? Ή να επιβιώσετε εσείς οι ίδιοι?
ΚΟΥΦΑΛΕΣ, ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ. ΕΙΣΤΕ ΛΙΓΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΠΟΛΛΟΙ."
Όχι, μην νομίσετε ότι το έχασα και έγινα ο αντιδραστικός Λιακόπουλος. Δεν χρειάζεται καν να υπάρχει συνωμοσία ή οργανωμένο σχέδιο πίσω από αυτό. Φυσική εξέλιξη είναι.
Οι λίγοι και εκλεκτοί, κρατάνε την πίτα στα χέρια τους, πιέζουν τους πολλούς, τους αποχαυνώνουν, τους ξυπνάνε τα ταπεινά ένστικτα επιβίωσης, εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα την έλλειψη παιδείας -που οι ίδιοι φυσικά δημιουργούν- και τους αφήνουν να τρώγονται μεταξύ τους.
Και αυτούς τους λίγους που δεν μασάνε από αυτά? Ε, σε αυτούς, δώσε τους από ένα προσωπικό χώρο να τα λένε να εκτονώνονται (λέγε με μπλογκ, τουήτερ κλπ), στους πιο οργανωμένους ή χωμένους από αυτούς δώστους κάνα πόστο, κάνα κόμμα, καμιά πιθανότητα για βουλευτική έδρα για να έχουν να πορεύονται και να αλληλοτρώγονται (δε φαντάζομαι να θέλετε να πω και ονόματα ε?) και άστους.
Το πολύ πολύ, να εξοντωθούν από την προσπάθεια, να απογοητευτούν και να τα παρατήσουν ή μόλις πιάσουν το κοκαλάκι και το γλείψουν να κουνήσουν και καμιά ουρίτσα και να αλυχτάνε για τα μάτια του κόσμου.
Εδώ όμως είναι που κάποιοι λογαριάζουν λάθος. Γιατί σε κάποιους από εμάς μια μέρα θα γυρίσει το μάτι ανάποδα. Και κάποιοι δεν κουραζόμαστε.
Κρατάτε κάθε μέρα μέσα σας το πείσμα. Κρατάτε κάθε μέρα μέσα σας την οργή. Μην χάνετε ποτέ από τα μάτια σας το σωστό και το δίκαιο. Κάνετε κάθε μέρα το καλύτερο που μπορείτε για εσάς και τους γύρω σας. Μην μένετε σιωπηλοί. Μην απογοητεύεστε. Μην τα παρατάτε.
Διαγράψτε από το λεξιλόγιο σας την φράση "και μένα τι με νοιάζει?".
Όχι, ο καλύτερος κόσμος δεν είναι κοντά.
Όχι, δεν είναι εύκολο.
Αλλά αν τα παρατήσετε ΕΣΕΙΣ δεν θα έρθει ποτέ και για κανέναν.
"Και εγώ τι θα κερδίσω ρε αντιδρασεξ?"
Δεν ξέρω, απάντησε το μόνος σου. Θες την δική μου απάντηση?
Όταν θα κλείσω τα μάτια μου και θα κοιτάξω τον εαυτό μου ή νωρίτερα, όταν θα με κοιτάξει αργότερα η βαφτιστήρα μου ή όποιο και όσα παιδιά κάνω, θα μπορώ να πω:
"Δεν έμεινα σιωπηλός, δεν έμεινα άπραγος και αδιάφορος".
Hasta Siempre, ρε!
Διαγράψτε από το λεξιλόγιο σας την φράση "και μένα τι με νοιάζει?".
Όχι, ο καλύτερος κόσμος δεν είναι κοντά.
Όχι, δεν είναι εύκολο.
Αλλά αν τα παρατήσετε ΕΣΕΙΣ δεν θα έρθει ποτέ και για κανέναν.
"Και εγώ τι θα κερδίσω ρε αντιδρασεξ?"
Δεν ξέρω, απάντησε το μόνος σου. Θες την δική μου απάντηση?
Όταν θα κλείσω τα μάτια μου και θα κοιτάξω τον εαυτό μου ή νωρίτερα, όταν θα με κοιτάξει αργότερα η βαφτιστήρα μου ή όποιο και όσα παιδιά κάνω, θα μπορώ να πω:
"Δεν έμεινα σιωπηλός, δεν έμεινα άπραγος και αδιάφορος".
Hasta Siempre, ρε!
ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΑΝ ΝΑΖΑΦΙ.
και όχι "15χρονος Αφγανός".
Όπως
ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΟΝΤΙ
και όχι "25χρονος υδραυλικός"
Δείτε ακόμα:
Χαμιντουλάν Ναζαφί
Χαμιντουλάν Ναζαφί
και όχι "15χρονος Αφγανός".
Όπως
ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΟΝΤΙ
και όχι "25χρονος υδραυλικός"
Δείτε ακόμα:
Χαμιντουλάν Ναζαφί
Χαμιντουλάν Ναζαφί
39 σχόλια:
καλα.. δινεις ρεστα λεμε. Σωστοοοοοοοοοος.
Οχι ενα λεπτο ντροπη. Να γινει η ΝΤΡΟΠΗ ποταμι να μας πνιξει πια.
Ο κ. Παγκαλος ειπε χτες το βραδυ στην εκπομπη PRESS "να παρουσιαζουμε μια ηρεμη κοινωνια, χωρις απεργιες και διαδηλωσεις, για να ανεβουν τα ελληνικα ομολογα στις αγορες" -καπως ετσι, τεσπα- και τοτε σκεφτηκα ποσο χεσμενες τις εχω τις αγορες που δεν υπολογιζουν τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Καλά που είπες "Πάγκαλος" Rodia και θυμήθηκα κάτι που ήθελα να γράψω στο ποστ:
ΠΑΛΟΥΚΙ ΡΕ, ΠΑΛΟΥΚΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ, ΜΟΛΟΤΩΦ ΚΑΙ ΑΛΥΣΙΔΕΣ.
Ε μα πια.
Εξαιρετικό κείμενο. Τέλειο. Και το θέτεις και στη σωστή βάση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων που τελικά διαρραγούν την κοινωνική συνοχή.
Τι να πω μωρέ? Τα αυτονόητα? Τρελό ρισπέκτ!!
Έτσι είναι ρε γμτ κι όποιος δεν τα βλέπει είναι άξιος της μοίρας που του ορίζουν!
Ασφυξία νιώθω πια. Μόνιμη κατάσταση!
Είμαι με τη ρήση του Κολοκοτρώνη:"Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!"
Παλούκι και ξύλο και πολλές σφαλιάρες!!
Σωστός!
ε, και μερικές φορές πρέπει να το πεις ότι συμφωνείς με ένα τέτοιο ποστ
Ειδικά για τη φτώχεια μην ανησυχείς καθόλου: το 2010 είναι "ευρωπαϊκό έτος κατά της φτώχειας" ( http://tinyurl.com/yjdxkf3 ) - δεν έχεις δει και τις διαφημίσεις στην τηλεόραση; Γιατί είναι γνωστό ότι έτσι καταπολεμάται η φτώχεια, με διαφημίσεις... Πραγματικά, όχι απλώς μας πηδάνε, μας κοροϊδεύουν κι από πάνω!
Εμένα μου έχει τύχει να μου αρπάξει από το χέρι σάντουιτς άστεγος σε σταθμό του μετρό στο Παρίσι. Στη δε Τουρκία είναι γνωστό ότι πολλοί άνθρωποι αγοράζουν από τους φούρνους μπαγιάτικο ψωμί, γιατί είναι πιο φτηνό.
Εγώ απλά αναρωτιέμαι, είναι για μένα μόνο και για κάτι λίγους τόσο αυτονόητα όλα αυτά;
Στη μαρμίτα πέσαμε δλδ εμείς?
Μα ειναι ΤΟΣΟ ΠΡΟΦΑΝΕΣ, μα τόσο προφανές, που πόσο βλάκας πρέπει να είναι κάποιος για να μην το πιάνει;
Ή, θα μου πείτε, πόσο αλλοτριωμένος, λοβοτομημένος και σε αφασία. Ο κόσμος έχει πέσει σε αφασία, είναι εντελώς σε αδιέξοδο.
Αν και πολλοι είναι αυτοι που απλά δεν τους νοιάζει και κοιτάνε το τομάρι τους.
έχει πολύ δίκιο πάντως σε αυτό που λες ότι με αυτοματισμό το σύστημα λειτουργεί με τρόπο που να εκμηδενίζει όσους σκέφτονται και αντιδρούν. Και για τον καθένα έχει τον τρόπο του: υπάρχει η περίπτωση "οφφίτσια". υπάρχει η περίπτωση "διχόνοια", υπάρχει η περίπτωση "στην κοσμάρα μου" (ονόματα δε λέω, υπολήψεις δε θίγω)...
Αυτό το είδατε;
http://naftilos.blogspot.com/2010/03/blog-post_30.html#
το κείμενο είναι εξαιρετικό γιατί είναι πολιτικό και άμεσο! Και είναι και οργισμένο! Και καλά κάνεις και είσαι οργισμένος.
Καμιά φορά σκέφτομαι πως δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα για να αποτρέψω αυτά που με κάνουν να αισθάνομαι λιγότερο άνθρωπος. Μ' άρεσε η κατάληξη του κειμένου σου Αντιδρασέξ. Με ξαλάφρωσε λίγο!
@Κροτ
όταν "χτυπιούνται" τα προφανή είναι που πονάει τόσο! Το έκτακτο, το απρόβλεπτο τα συγχωρούμε!
Το κείμενο του Ναυτίλου (που έχει και ο Αντιδρασεξ πάνω πάνω) δεν μ' άρεσε καθόλου και συμφωνώ εντελώς με την κριτική που τη κάνει ο Βιβλιοθηκάριος στα σχόλια!
(Πριν μπω στο «ψητό» να κάνω 2 παρατηρήσεις, α) μήπως εννοείς στην απεργία 24 Φλεβάρη ; β) Αυγουστίνος και πράσινα σταράκια και ζαρντινιέρα το ίδιο και το αυτό)
Συμφωνώ σε όλα [αλλά η μοίρα μ’ έταξε να κάνω τον Κούγια(=δικηγόρο του διαβόλου)], δεν είναι ότι εμείς είμαστε οι έξυπνοι κι οι άλλοι οι ηλίθιοι. Είναι που οι αλλαγές χρειάζονται χρόνο. Να γίνουν οι κατάλληλες ζυμώσεις μες την κοινωνία. Θα μου πεις τι άλλο βρε πρέπει να γίνει ; Κι εδώ έρχεται να προστεθεί η οργάνωση. Γιατί κι εγώ συμφωνώ μαζί σου αλλά που να σε βρω ; Και πες ότι σε συναντάω μετά τι ; Δεν γίνεται οργάνωση μεταξύ αγνώστων ή έστω απλών γνωστών. Οργάνωση γίνεται μέσα σε παρέες, με ανθρώπους που μπορείς να εμπιστευθείς. Έχω την αίσθηση ότι ο Δεκέμβρης ξύπνησε πολλές συνειδήσεις, ταρακούνησε πολλά μυαλά. Όμως μην περιμένετε από τον εξαθλιωμένο οικονομικά και ψυχικά να κάνει επανάσταση. Η επανάσταση έρχεται από την μεσαία (ή και μικρομεσαία) τάξη που «αντέχει» να δει παραπέρα, που δεν είναι με το τεφτέρι του υπολογισμού, που δεν χρωστάει παντού, που δεν περιμένει το δώρο Πάσχα για να πάρει λαμπάδα στο βαφτιστήρι κ.ο.κ. Και ναι θα έρθει και από το κ@λοπαιδο των Β.Π. που έχει τα λεφτά του μπαμπά αλλά πετάει νεράντζια στους αστυνομικούς. Γιατί όχι ; Δεν με χαλάει καθόλου. Θα ήταν καλύτερα δηλαδή το πλουσιόπαιδο να μην έβγαινε στον δρόμο και να καθόταν σπίτι ; Κι έμενα πολλές φορές μου βγαίνει μια απαισιοδοξία κι αναρωτιέμαι γιατί δεν γίνεται κάτι σ’ αυτό τον κ@λοτόπο ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και πόσο πάτο πρέπει να πιάσουμε πια, αλλά μετά σκέφτομαι και τι να γίνει δηλαδή, τι αντιπρόταση υπάρχει ; Και δεν έχω απάντηση εφικτή με τις παρούσες συνθήκες, που σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουν οι συνθήκες και για να αλλάξουν οι συνθήκες πρέπει να γίνει η επανάσταση και μπλα μπλα μπλα και πάλι από την αρχή. Φαύλος κύκλος. Οπόταν ; Υπομονή, επιμονή και πολλή ελπίδα ή αλλιώς ΦΩΤΙΑ και ΤΣΕΚΟΥΡΙ και ΜΟΛΟΤΟΦ και ΑΓΩΝΑΣ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ και ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ !!!!
Υ.Γ. Αυτό με το κόκκαλο και το μισό σουβλάκι σίγουρα δεν τα ήθελε για τον σκύλο του ; Γιατί κι εγώ παίρνω καμιά φορά από τις ταβέρνες τα υπόλοιπα αλλά για τα σκυλάκια μου…
Χάππι, επειδή ήμουν παρούσα στη φάση με το κόκαλο (από λαγό ήταν), δεν το ήθελε για το σκύλο.
Το καταβρόχθισε σχεδόν μπροστά στα μάτια μας.
Και ήταν πολύ φρίκη η φάση. Νιώθεις λίγο σκουπίδι βασικά.
Αν είναι έτσι όντως είναι φρίκη ! Μα καλά στο Βελγιο γίνονται τετοια ; Δεν το λέω ειρωνικά αλλά μου κάνει εντύπωση... Α και να φανταστεις ότι χθες διάβασα σε τοπική εφημερίδα άρθρο του τι να προσέξετε τώρα το Πάσχα στο φαγητο (όχι πολυ κρεας, κατσίκι αντι αρνί κλπ κλπ) και στο τέλος έκλεινε το άρθρο "Στην τελική καλύτερα να καταλήξει στα σκουπίδια στο φαγητό που περίσσεψε παρά περιττό λίπος" ! Απίστευτο ; Πες ρε μάπα δώστο σε γείτονα που δεν έχει ή στην τελική δωστο σε αδεσποτα της γειτονιάς αλλά όχι στα σκουπίδια !
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και τα καλά λόγια. Ελπίζω, εκτός από εσάς που σας ξέρω, λιγότερο ή περισσότερο και συμφωνούμε σε κάποια βασικά έστω πράγματα, να διαβάσει και κάνας άσχετος το ποστ...
Αρκετά με τα λόγια όμως:
Happy, ποιος είναι ο λεμές που είπε "Στην τελική καλύτερα να καταλήξει στα σκουπίδια στο φαγητό που περίσσεψε παρά περιττό λίπος" να του βάλω το περιττό λίπος εκεί που ξέρει να γλυστρίσει καλύτερα η σούβλα που θα τον περάσω? Να γλυτώσει και κάνα κατσικάκι...
Και ναι, στις 24/2 εννοούσα. Έχω χάσει τελείως την μπάλα.
Διαφωνώ όμως ότι το μπάχαλο θα ξεκινήσει από τον μικρομεσαίο, εκτός και αν αυτός περάσει στην φάση του εξαθλιωμένου.
Το κ@λόπαιδιο των Β.Π. αν είναι να βγει στο δρόμο να τα κάνει μπάχαλο χωρίς να έχει στόχο την ανατροπή της κατάστασης -που θα σημαίνει και την ανατροπή της δίκης του κατάστασης- να βάλει την μολότωφ στον κώλο του και να την ανάψει.
"αντάρτες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά" ή όπως το έλεγε ένας λοχαγός μου "με ξένο κώλο όλοι κάνουνε τον πούστη".
Κροτ, ωραία, εγώ, εσύ και κάμποσοι άλλοι τα βλέπουμε. Και? Όταν τα λέω έξω από ένα στενό κύκλο, με λένε γραφικό, ρομαντικό και ιδεαλιστή. Και εκτός πραγματικότητας. Και καταλήγω να μιλάω με ανθρώπους που λίγο ως πολύ συμφωνούμε. Φαύλος κύκλος. ΓΙατί? Γιατί οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε τη δύναμη, τα πόστα ώστε να φέρουμε δραστικές αλλαγές πέρα ίσως από ένα πολύ μικρό περιβάλλον, τον μικρόκοσμο γύρω μας και οι όποιες αλλαγές είναι σαν να χτίζεις ένα κάστρο στην παραλία της Αίτής λίγο πριν σκάσει το τσουνάμι.
Τσουνάμι ξετσουνάμι όμως, εκεί, θα χτίζουμε. Μέχρι που να καταλάβουν περισσότεροι.
Μέχρι τότε όμως, ακόμα και αυτά τα ελάχιστα που κάνω στον μικρόκοσμο μου αρχίζουν να μην φτάνουν για να με ξαλαφρώσουν. Και επειδή δεν τα παρατάω, φοβάμαι ότι δεν θα κρατάω για πολύ καιρό ακόμα τον πολιτισμό μου.
Και αν φτάσουμε σε σημείο να πάρουμε εμείς, οι τύποι σαν και εμάς τα καδρόνια, μάλλον γαμήθηκε το σύμπαν.
Αλλά και για να γαμηθεί το σύμπαν, θα πρέπει να το κάνουμε πολλοί μαζί.
Αλλιώς:
Άλλος ένας τρελός/ηλίθιος/τρομοκράτης/δολοφόνος.
Νομίζω ότι έχει παραγυαλίσει το μάτι μου και γράφω μαλακίες...
Μια χαρά τα λες άγιε!Καλύτερα να γυαλίζει το μάτι,παρά να χάνεται στα pixels της τουβούλας...Και μην ανησυχείς-Πιστεύω ότι σε διαβάζει πολύς κόσμος,απλά τί σχόλιο να κάνεις σε ένα κείμενο που τα λέει όλα;Να'σαι πάντα καλά,να μας δίνεις τροφή για σκέψη...
Τοπική εφημερίς που μας ήρθε στο σπίτι εσώκλειστη παρακαλώ σε φάκελο φερελπιδα υποψηφίου δημάρχου...
Το μπαχαλο δυστυχώς καλέ μου πως να ξεκινησει απο αυτόν που δεν έχει να φάει ; Προέχουν άλλα γι αυτόν. Το μπάχαλο θα ξεκινήσει απο ανθρώπους σαν κι εμάς, αυτό εννόω μικρό/μεσαία τάξη. Μην ξεχνάς ότι η γαλλική επανασταση ξεκινησε απο την αστική ταξη.
Και το μάτι σου όχι δεν έχει γυαλίσει, όταν γυαλίσει θα γαμηθεί ο ΔΙΑΣ(=η όμαδα 2000 δικύκλων αστυνομικών)
2004 Happy, 2004.
Μην τους χαλάς τον συμβολισμό.
Α, μιας και το θυμήθηκα:
ΓΑΜΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ 2004 ΡΕ.
Που είναι αυτός ο χαραμοφάης ο Ζαγκ Ρογκ με το "efkaristoume Athina, efkaristoume Ellada" να του δώσουμε το λογαριασμό ή να τον καρφώσουμε πάνω στην Ολυμπιακή δάδα να κάνει το famous greek souvlaki?
11 δις επίσημα (οπότε καταλαβαίνεις πόσα ανεπίσημα) λέει πληρώσαμε τότε.
ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ "ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ":
1) Δεν μετράνε στα 11 δις
2) ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΙΠΕ ΚΙΟΛΑΣ!
Σοκαριστικά αληθινός! Τόσο που έχει δεθεί το στομάχι μου κόμπος
μετά την αναγνωση των όσων γραφεις. Πόσο δίκαιο εχεις...
Δυστυχώς, πολύ λίγα άτομα από μας φροντίζουν να υπενθυμίζουν
στον εαυτό τους πως το να αλλαξουν καποια πραγματα αυτό εξαρτάται
ΚΑΙ από τις δικές τους ενέργειες και πως η ανατροπή δεν ερχεται
από μόνη της αλλά μέσα ΚΑΙ από την δική τους -μικρή ή μεγάλη- συμβολή.
Και η δική σου ειναι μεγαλη!
εκ μερους μιας νέας γυναικας,
μιας νεας μανας
Απο καρδιάς ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Τι αφροδισιακή ανάρτηση ήταν αυτή ρε συ; Τύφλα να έχουν οι σαμπάνιες! Ωραίος. Πάω για ένα αντιδραστκά αχαλίνωτο...ντουζζζζζζ!
2000 καλά λέω γιατί οι τέσσερεις θα έχουν πάρει αναρρωτική λόγω Πάσχα-τος ή μπορεί να τους χάλασα την εξατμιση χθες βράδυ...
(καλά ντε λέμε και καμιά βλακεία να περάσει η ώρα)
Ζακ Ρογκ στη δάδα ε; Pas mal...
Τα σπασε κανονικά το ποστ αυτό! Εύγε!
Έχει μεγάλη σημασία να παίζει στο background η τραγουδάρα των Floyd. Δένει άψογα με το κλίμα του κειμένου!
Ας πω και γω κάποια δικά μου:
Αυτό το μείγμα απόγνωσης, μελαγχολίας και ασφυξίας που δημιουργούν τα καταιγιστικά γεγονότα των τελευταίων ημερών, μηνών, χρόνων όλο και πιο πολύ θα εντείνονται και θα μας πιέζουν μέχρι να "σπάσουμε", να απογοητευτούμε ή να μας τσακίσουνε στην κυριολεξία.
Πιστεύω ότι δεν είναι μόνο "φυσική" εξέλιξη, αλλά υπάρχει και κατευθυνόμενο/οργανωμένο σχέδιο όξυνσης της βίας και προβολής της στην κοινωνία. Στόχος η αποξένωση, ο φόβος, ο πανικός, η τρομοκράτηση και το να κλειστεί ο καθένας στο καβούκι του. Και κάτι ακόμα: στοίχημα τους είναι η πλήρης αποκτήνωση και ο εθισμός σε κάθε είδους βία(πάνω απ'όλα στην κρατική) ώστε οι πολίτες να την δέχονται και να την νομιμοποιούν προκειμένου να "προστατευτούν" από τους "εχθρούς" που θα υποδεικνύουν η κυβέρνηση και οι κοντυλοφόροι της(ΜΜΕ). Εχθρός λοιπόν ο κουρελιάρης μετανάστης, ο απεργός που κλείνει το δρόμο, αυτός που κάνει "φασαρία" με τα συνθήματα του, αυτός που διεκδικεί και υπερασπίζεται δικαιώματα και κατακτήσεις. Και επειδή πέφτουν σφαίρες και μπόμπες ταιριάζει "γάντι" μια αστυνομία πάνοπλη με πεζές, τροχοφόρες(σε λίγο και ερπυστριοφόρες!) περιπολίες να "μαζέψει" το χάος και την ανασφάλεια που μεθοδικά διασπείρεται και φυσικά είναι πραγματικότητα σε μεγάλο βαθμό.
Γιατί η φτώχεια φέρνει ακραίες και βίαιες εκδηλώσεις μέσα στην οικογένεια, στη δουλειά, στην καθημερινότητα. Και πρέπει για το κράτος να δημιουργηθούν εκείνοι οι μηχανισμοί που να ελέγχουν το καζάνι που βράζει και να μπορούν να το εκτονώνουν ή αν δεν μπορούν να το κλείνουν πιο αεροστεγώς!
Προσυπογράφω το δυνατό μύνημα στο τέλος του ποστ.
Δεν χαριζόμαστε σε κανέναν. Δεν σιωπούμε.
Επιχειρηματολογούμε, οργανώνουμε και ετοιμαζόμαστε για πολλές αναμετρήσεις που έρχονται...
Υ.Γ. Μια διαφωνία να εκφράσω με τον HappyHour: το κυριότερο δυναμικό που μπορεί μέχρι τέλους να δώσει με αξιώσεις τη μάχη δεν είναι η μεσαία τάξη όπως την περιγράφεις. Ασφαλώς και θέλουμε τον περισσότερο κόσμο στο δρόμο είτε είναι εργάτης στο Πέραμα, είτε υπάλληλος σε τράπεζα, είτε δημόσιος κλπ. Ωστόσο από πλευράς συμφερόντων, αυτοί που "δεν είναι με το τεφτέρι στο χέρι" για να βγάλουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό, επιδιώκουν να διατηρήσουν την οικονομική τους άνεση και το άνετο βιοτικό επίπεδο τους και όχι να το ρισκάρουν σε αγώνες και απεργιακές ακροβασίες. Είναι το συμφέρον που έχουν σαν κοινωνική "τάξη" (πρόσεξε, δε μιλάμε για μεμονωμένα άτομα ή μικρές ομάδες). Αντίθετα, αυτοί που τους εξαθλιώνει το σύστημα, που τους αφαιρεί τα στοιχειωδη για την επιβιώση ειναι αυτοί που κατεξοχήν θα τραβήξουν τον αγώνα μέχρι τέλους και στα άκρα. Το γιατί δεν βρίσκονται αυτές οι κοινωνικές μάζες στο προσκήνιο είναι άλλη συζήτηση. Μια εξήγηση μπορεί να δωθεί ξαναδιαβάζοντας αυτό το υπέροχο πόστ του antidrasi+sex απ΄την αρχή...
(*) Κάτι έχει η σελίδα και δεν μπορώ να στείλω το σχόλιο με το λογαριασμό wordpress. Γιαυτό και το εμφανίζω σαν ανωνυμος...
Περίεργο. Κάτι δεν δούλεψε καλά πριν...
"Θα πάρω σιδερόβεργα Παναγιά μου" τραγούδαγε κάποτε ο Τζιμάκος. Πόσο δίκιο είχε.
Να σου πω κάτι; Πρέπει να αντιδράσουμε. Όταν τους βλέπουμε να περνάνε δίπλα μας, να πίνουν τον καφέ τους στο Κολωνάκι, να είναι στη διπλανή θέση στο σινεμά... να σταματάμε, να τους κοιτάμε, να τους λέμε "ντροπή". Να τους γιουχάρουμε. Ο κάθε πολικάντης, ο κάθε τσόγλανος των ΜΜΕ να νιώσει ανεπιθύμητος. Δεν χρειάζεται το μπινελίκι, μόνο μια γιούχα από όλους εμάς.
Να καταλάβουν ότι δεν τους παίρνει πια.
Σύμφωνω με την Πάσταφλωρα και όχι μόνο "ντροπή σου" αλλά και "σήκω φύγε ρε γελοίε μη σου φέρω το τραπέζι καπέλο". Το θέμα είναι ότι εκεί που συχνάζουμε δεν έρχονται οι Πρετεντεροαυτιάδες. Αλλά... (ιδέα!) μπορούμε να μαζευόμαστε ομάδες των 4-5 και να πηγαίνουμε Κολώνακι και τα σχετικά και μόλις βλέπουμε κάποιον να του την πέφτουμε λεκτικώς ε;ε;
qq, εγώ ευχαριστώ αλλά μην δένεται κόμπος το στομάχι σου. Μετέτρεψε το σε ωφέλιμη οργή. Και όσο για το μικρό, θα τον μάθουμε να γίνει καλύτερος και πιο μάγκας από εμάς.
Καλύτερε, έτσι. Γιατί ο αγώνας μας θέλει ΚΑΙ καθαρούς. Μη μας πουν και αναρχοάπλυτους. Και θα τους σαμπανίσουμε όλους.
Happy, είδα απόψε μια εξάδα από αυτούς (3 μηχανές επί 2). Τι διάλο, σερβίτσιο τους φτιάχνουνε? Τους καταλαβαίνεις από τα παρδαλά κράνη, γιατί τους έριξαν τόσο βιαστικά στο δρόμο που δεν έχουν πάρει ακόμα υπηρεσιακά και αγόρασαν μόνοι τους! Δεν θέλω να φαντάζομαι τι εκπαίδευση πέρασαν.
Ανώνυμε Παύλο, το "κατευθυνόμενο" σχέδιο είναι από τα παλαιότερα της εξουσίας: Διαίρει και βασίλευε. Αν έκανε ο καθένας τον κόπο να διαβάσει τον Ηγεμόνα του Μακιαβέλι θα καταλάβαινε πολλά -αν και μάλλον τα αυτονόητα λέει ο άνθρωπος. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΡΕ ΖΩΑ (όχι εσείς οι σχολιαστές μου), μικρό είναι το γαμημένο το βιβλίο.
(το λινκ στο μπλογκ σου λέει ότι το μπλογκ έχει σβηστεί. ??)
Νεφέλικα, "Μολότοφ κι άλυσιδες, και θα τα κάνω βίδες". Το είχε βάλει σε πρόσφατο ποστ. Μετά βέβαια λέει και για τον Καραμπελιά, που χει λεβέντες νέους, αναρχικούς κι ωραίους. Που να φανταζόταν ο Τζιμάκος που θα κατέληγε.
Παστούλα, αυτό λέω και εγώ. Αντίδραση παντού, σε χλωρό κλαρί να μην τους αφήσουμε. Αλλά ένα γιούχο φοβάμαι δεν φτάνει. Αν δεν φάνε μερικοί κάνα γερό βρωμόξυλο, δεν κάνουμε χαΐρι. Από την άλλη, άμα το φάνε, θα γίνουν ήρωες.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΒΕΛΟΥΤΕ.
Happy (πάλι) χμχμχμχ, για πέρνα για μια ιδιαίτερη συζήτηση...
Καλέ τι ιδιαίτερη συζήτηση στις 2.20 ; Κοιμόμανε εκείνη την ώρα τώρα το είδα... Καλημέρα !
Πες μου σου άρεσε ε; Ναι αμα πιεστώ λίγο θα σκεφτώ κι άλλα όπως π.χ. μπορούμε να βγάλουμε αφίσες, μικρές όχι μεγάλες, που να έχουν τη φάτσα του Πρετέ ας πούμε και να λέει ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ (WANTED) ΣΚΌΤΩΣΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ή κάτι ανάλογο κλπ κλπ και να της κολλάμε ξέρεις Κολωνάκι και πέριξ και Β.Π. Αααα, ή να βγάλουμε αφίσες τύπου "χάθηκε το σκυλάκι μας, αν το βρείτε..." μόνο που θα λένε "χάθηκε η δημοκρατία μας, αν την βρείτε..." απο κάτω το τηλ. της βουλής και "δίδεται αμοιβή" ή άλλο άλλο, "χάθηκε ο 14ος μισθός μας, αν τον βρείτε..." και "δεν δίδεται αμοιβή". Ξέρεις τώρα τέτοια τέτοια...
("άντε να οργανωθούμε λίγο ρε παιδιά")
Τονίζω ότι "το στομάχι μου δεθηκε κόμπος" γιατι η αλήθεια σου ειναι χείμαρρος και αυτή ήταν η πρώτη μου αίσθηση μετά την ανάγνωση.
Ο "ανταγωνισμός" του φόβου μου για το αύριο με την οργή μου που ξεχειλίζει, ευνοούν στο να συμβάλλω στην άναπτυξη μιας -αν μη τι άλλο- αντιδραστικής προσωπικότητας της κόρης μου (ασε που μιλάνε και τα γονίδια του πατέρα της) και θα θελα να πιστεύω ότι μεγαλώνω έναν "μαχόμενο" ανθρωπο που θα παλεύει για τα θέλω και της πιστεύω της.
Eleni qwoman (qq)
Χάππι, μιλάμε έχεις γαμώ τις ιδέες!!!!
Χτες το απόγευμα, γύριζα από τη δουλειά με το μετρό. Μία στάση πριν να κατέβω, μπήκαν κάτι τύποι που έπαιζαν μουσική για να βγάλουν το μεροκάματο. Πρέπει να ήταν από κάπου στα Βαλκάνια, αλλά δεν έχει σημασία. Πάει λοιπόν ο τυπάκος να παίξει την πρώτη νότα και σηκωνεται ένας μλκς Γάλλος και του τα χώνει ότι να σταματήσει, γιατί είναι κουρασμένος και κάνει θόρυβο και έχει πονοκέφαλο και.... είναι ενάντια στον κανονισμό η μουσική στο μετρό!
Ωπα ρε μεγάλε τριστεράστιε!!
Το χειρότερο είναι πως ούτε ένα βέλγικο πρόβατο δεν είπε λέξη.
Αλήθεια, τι θα συνέβαινε σε αντίστοιχη φάση στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα δεν παίζει να διαμαρτυρήθει κάνεις για την μουσική ! Πιο παλιά που έπαιρνα συχνά λεωφορείο έμπαιναν με ακορντεον πολλοί κανείς ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε.
Ευχαριστώ θεία Κροτ !
Είμαι ένας αλλοτριωμένος, ένας από τους άσχετους που γυρνάν από κει και από δω. Θα διαφωνήσω μαζί σου αγαπητέ οικοδεσπότη όχι γιατί είσαι «αντιδραστικός» αλλά επειδή κατά τη γνώμη μου μπάζεις από παντού.
Σου φταιει το σύστημα, η κρατική εξουσία που κάνει το ένα ή το άλλο, σωστά, αλλά τι προτείνεις «βία στη βία της εξουσίας». Αλήθεια ο μικρός Χαμιντουλάν Ναζάφι (από εσένα έμαθα τ' όνομά του) τίνος βίας θύμα είναι; μήπως αυτών που εσύ ευλογείς
Τα βάζεις επίσης με τους «σταρ» των ΜΜΕ, και βρίζεις, τους πλουσιοπάροχα αμειβόμενους παρουσιαστές, χαρακτηρίζοντάς τους υποκριτές, ψεύτες, κλέφτες κ.λπ. Δίκιο έχεις αλλά πάλι είσαι φάουλ. Τι νομίζεις ότι θα επιτύχεις φέρνοντας το τραπέζι κολάρο στον Γ.Π ; τίποτα, αν γλιτώσεις το αυτόφωρο θα νιώθεις απλά μια ικανοποίηση και υπερηφάνεια για το κατόρθωμά σου. Θα το λες στους φίλους και θα καυχιέσαι παροτρύνοντας τους να κάνουν το ίδιο. Λοιπόν άκου και μια άλλη άποψη. Όλοι αυτοί υπάρχουν επειδή κάποιοι (οι περισσότεροι) τους παρακολουθούν, τους βλέπουν, τους ακούουν, έστω και κατά λάθος, έστω και χωρίς ήχο. Με δύο λόγια, τα όπλα για ν’ αλλάξει το «κακό» σύστημα δεν είναι οι μολότοφ και οι αλυσίδες αλλά η παιδεία και η κοινωνική μόρφωση και ξεκινάς πάντα από το σπίτι σου, από το παιδί σου από τον άνθρωπό σου. Χρειάζεται χρόνος πολύς και κόπος, αλλά είναι η μόνη λύση αν το θελήσουν οι περισσότεροι. Αντιδράς και καλά κάνεις αλλά προτάσεις δεν ακούω, εκτός και αν θεωρείς πρόταση να κρεμάσουμε τον τελευταίο παπά με τ’ άντερα του τελευταίου πλουσίου, γιατί αν είναι αυτή η πρότασή σου τότε... καληνύχτα και καλή τύχη...
Καλέ μου φίλε, Αντιδρασέξ, δεν μπορώ παρά να σου αφιερώσω ένα από τα αγαπημένα άσματα των τελευταίων ετών, για το εξαίρετο αυτό ποστ.
Καλή Ανάσταση...
Φίλε Jojo, επειδή δεν σου αρμόζει μια απάντηση στο πόδι, θα στην δώσω με ησυχία αργότερα.
Respect!!!
Θα περιμένω να ακούσω την άποψή σου, εν τω μεταξύ καλή Ανάσταση και χρόνια πολλά.
Χρόνια Πολλά σε όλους.
Φιλε jojos, σου χρωστάω την απάντηση:
Κατ' αρχήν, φαντάζομαι ότι το "αλλοτριωμένος" το χρησιμοποιείς ειρωνικά, γιατί αν το εννοείς κυριολεκτικά είναι προφανές ποιος έχει θέμα και δεν χρειάζεται να σου απαντήσω παρακάτω.
Σε αυτή τη βάση όμως:
"ο μικρός Χαμιντουλάν Ναζάφι (από εσένα έμαθα τ' όνομά του) τίνος βίας θύμα είναι; μήπως αυτών που εσύ ευλογείς"
Ποιανών την βία ευλόγησα? Μήπως είναι ένα δικό σου, αυθαίρετο συμπέρασμα? Γιατί μέσα στο ποστ μιλάω ξεκάθαρα για "σοκ" και ότι "εθιζόμαστε στην βία και δεν αντιδρούμε". Και προφανώς δεν συμφωνώ μαζί της.
"Τι νομίζεις ότι θα επιτύχεις φέρνοντας το τραπέζι κολάρο στον Γ.Π ; "
Τίποτα, πέρα από την προσωπική ευχαρίστηση, αν το κάνω μόνος μου και μόνο εγώ. Σαν γενικευμένη αντίδραση, θα έκανε πολλούς που ανοίγουν το στόμα τους ατιμώρητα, απερίσκεπτα και ξετσίπωτα, να το σκέφτονται 2 και 3 φορές πριν το κάνουν.
Και αυτό ακριβώς λέω: Ότι πρέπει γενικότερα να αντιδρούμε, όλοι, γιατί η (και) η ανοχή μας έχει οδηγήσει εκεί, το "έλα μωρέ, που να ανακατεύομαι εγώ/εσύ τώρα".
Για δες το σχόλιο μου απάντηση στην pasta:
"Αν δεν φάνε μερικοί κάνα γερό βρωμόξυλο, δεν κάνουμε χαΐρι. Από την άλλη, άμα το φάνε, θα γίνουν ήρωες.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΒΕΛΟΥΤΕ."
Λες:
"Με δύο λόγια, τα όπλα για ν’ αλλάξει το «κακό» σύστημα δεν είναι οι μολότοφ και οι αλυσίδες αλλά η παιδεία και η κοινωνική μόρφωση και ξεκινάς πάντα από το σπίτι σου, από το παιδί σου από τον άνθρωπό σου. Χρειάζεται χρόνος πολύς και κόπος, αλλά είναι η μόνη λύση αν το θελήσουν οι περισσότεροι."
Που με είδες να διαφωνώ?
"αλλά προτάσεις δεν ακούω, εκτός και αν θεωρείς πρόταση να κρεμάσουμε τον τελευταίο παπά με τ’ άντερα του τελευταίου πλουσίου, γιατί αν είναι αυτή η πρότασή σου τότε... καληνύχτα και καλή τύχη..."
Οκ, αν σε ένα ποστ μερικών δεκάδων γραμμών περιμένεις και την λύση μαζί, τότε δεν θα έπρεπε να είμαι ιδιωτικός υπάλληλος και ερασιτεχνης μπλογκερ, αλλά ηγέτης κινήματος. Άσε που αν ψάξεις μέσα στο μπλογκ μου, πέρα από την (πολύ) γκρίνια, προτείνω και λύσεις κατά καιρούς για πολλά πράγματα.
Και αν δεν καταλαβαίνεις την διαφορά της "πρότασης λύσης" με το χιούμορ, τι να πω.
Αν και, μην ξεχνάς, ότι στο ξεκίνημα των (αστικών, αλλά δε γαμείς) δημοκρατιών που "απολαμβάνουμε" σήμερα, έπεφταν στην κυριολεξία τα κεφάλια των κρατούντων.
Χαιρετισμός και ελπίζω να δεις την απάντηση και να μην βαρέθηκες να περιμένεις!
Αγαπητέ οικοδεσπότη,
Όχι δεν βαρέθηκα να περιμένω, τουναντίον μάλιστα. Διάβασα (ξανά) με μεγαλύτερη προσοχή το ποστ και οφείλω να ομολογήσω ότι το λιγότερο σε παρεξήγησα. Συμφωνώ σχεδόν σε όλα μαζί σου, παρασύρθηκα ίσως από κάποια λεγόμενά σου, αλλά τέλος πάντων σου οφείλω μία συγνώμη.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενεία.
Πάντα ευπρόσδεκτος!
Εγώ ευχαριστώ γιατί όσο ικανοποιητικό προσωπικά και να είναι το να μπαίνει κόσμος και να σου λέει "συμφωνώ μαζί σου", μια άλλη άποψη είναι δεκτή και προάγει την σκέψη.
Στην τελική κανείς δεν είναι τέλειος -εκτός φυσικά από εμένα!
Δημοσίευση σχολίου